آیه ۷ سوره تین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۷ سوره تین''' هفتمین [[آیه]] از نود و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه با مخاطب قرار دادن انسان‌های ناسپاس و | '''آیه ۷ سوره تین''' هفتمین [[آیه]] از نود و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه با مخاطب قرار دادن انسان‌های ناسپاس و بی‌توجه به نشانه‌های [[معاد]] از آنها می‌پرسد: «چه چیزی سبب شده است که تو (ای انسان، با وجود این همه دلایل) [[روز قیامت]] را تکذیب می‌کنی و آن را دروغ می‌پنداری؟!» | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه با مخاطب قرار دادن انسان‌های ناسپاس و | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه با مخاطب قرار دادن انسان‌های ناسپاس و بی‌توجه به نشانه‌های معاد از آنها می‌پرسد: «چه چیزی سبب شده است که تو (ای انسان، با وجود این همه دلایل) روز قیامت را تکذیب می‌کنی و آن را دروغ می‌پنداری؟!» به گزارش مکارم، آفرینش انسان و جهان هستی، نشان‌دهنده وجود جهانی دیگری بعد از این دنیاست که از آن کامل‌تر و وسیع‌تر است و همچنین نشان می‌دهد که زندگی دنیایی بدون هدف نیست.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۴۵–۱۴۶|ج=۲۷}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
[[رده:آیه‌های با موضوع معاد]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع قیامت]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۱:۴۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | تین | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸ | ||||
| شماره آیه | ۷ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷ سوره تین هفتمین آیه از نود و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه با مخاطب قرار دادن انسان‌های ناسپاس و بی‌توجه به نشانه‌های معاد از آنها می‌پرسد: «چه چیزی سبب شده است که تو (ای انسان، با وجود این همه دلایل) روز قیامت را تکذیب می‌کنی و آن را دروغ می‌پنداری؟!»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
فَمَا يُكَذِّبُكَ بَعْدُ بِالدِّينِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس (ای انسان) چه چیز پس از (این همه پند و اندرز) تو را بر آن می‌دارد که کیفر (روز قیامت) را دروغ انگاری؟!»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«[ای انسان] با این حال چه چیزی تو را به انکار روز جزا کشانید؟»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه با مخاطب قرار دادن انسان‌های ناسپاس و بی‌توجه به نشانه‌های معاد از آنها می‌پرسد: «چه چیزی سبب شده است که تو (ای انسان، با وجود این همه دلایل) روز قیامت را تکذیب می‌کنی و آن را دروغ می‌پنداری؟!» به گزارش مکارم، آفرینش انسان و جهان هستی، نشان‌دهنده وجود جهانی دیگری بعد از این دنیاست که از آن کامل‌تر و وسیع‌تر است و همچنین نشان می‌دهد که زندگی دنیایی بدون هدف نیست.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره تین، نود و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره بروج و پیش از سوره قریش نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۲۱۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۵۳۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۱۴۵–۱۴۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره تین»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۸۴۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
