بدون تصویر

آیه ۴ سوره قریش: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
خط ۴۳: خط ۴۳:
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های با موضوع اعراب جاهلی]]
[[رده:آیه‌های با موضوع اعراب جاهلی]]
[[رده:آیه‌های با موضوع خدا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۵۱

آیه ۴ سوره قریش
مشخصات قرآنی
نام سورهقریش
تعداد آیات سوره۴
شماره آیه۴
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۲۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۴ سوره قریش چهارمین آیه از صد و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در آخرین آیه به توصیف پروردگار خانه کعبه اشاره کرده و می‌گوید: «همان کسی که آنها را از گرسنگی نجات داد و از ناامنی رهایی بخشید و امنیت داد.»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 الَّذِي أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ آیهٔ ۴ از سورهٔ ۱۰۶ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«کسی‌که آنان را در گرسنگی خوراک داد و در بیمناکی امن و امان بخشید»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«همان که ایشان را پس از گرسنگی [آذوقه و] خوراک داد و پس از ترس [و نگرانی‌]، ایمن داشت‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در آخرین آیه به توصیف پروردگار خانه کعبه اشاره کرده و می‌گوید: «همان کسی که آنها را از گرسنگی نجات داد و از ناامنی رهایی بخشید و امنیت داد.» به گزارش مکارم، قرآن با بیان این آیات می‌خواهد بگوید که خداوند در حقیقت دعای ابراهیم پایه‌گذار کعبه را مستجاب نمود و دو نعمت بزرگ به قریشیان اعطا کرد. هم تجارتشان رونق بسیار داشت و هم با شکست لشکر ابرهه امنیت فراوانی بر سرزمینشان حاکم شد. اما آنها قدر نعمت را ندانستند و خانه کعبه را تبدیل به بت‌خانه کردند و به عبادت بتان پرداختند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره قریش، صد و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره تین و پیش از سوره فارعه نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.