بدون تصویر

آیه ۳ سوره انفطار: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۳ سوره انفطار''' سومین [[آیه]] از هشتاد و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید.  
'''آیه ۳ سوره انفطار''' سومین [[آیه]] از هشتاد و دومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث به هم پیوستن دریاها در روز [[قیامت]] از نشانه‌های برپایی آن شمرده شده است. برخی از [[تفسیر قرآن|مفسران]] از عبارت «فُجِّرَتْ» چنین برداشت کرده‌اند که در آستانه قیامت بر اثر زلزله‌های شدید یا متلاشی شدن کوه‌ها و ریختن آنها در دریاها چنان دریاها پر می‌شوند که آب سراسر خشکی‌ها را فرا می‌گیرد و دریاها به صورت یک اقیانوس گسترده در می‌آیند.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه …<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در آیه مورد بحث به هم پیوستن دریاها در روز قیامت از نشانه‌های برپایی آن شمرده شده است. برخی از مفسران از عبارت «فُجِّرَتْ» چنین برداشت کرده‌اند که در آستانه قیامت بر اثر زلزله‌های شدید یا متلاشی شدن کوه‌ها و ریختن آنها در دریاها چنان دریاها پر می‌شوند که آب سراسر خشکی‌ها را فرا می‌گیرد و دریاها به صورت یک اقیانوس گسترده در می‌آیند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۱۰–۲۱۱|ج=۲۶}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های با موضوع قیامت]]
[[رده:آیه‌های با موضوع دریا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۴:۰۷

آیه ۳ سوره انفطار
مشخصات قرآنی
نام سورهانفطار
تعداد آیات سوره۱۹
شماره آیه۳
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۸
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳ سوره انفطار سومین آیه از هشتاد و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث به هم پیوستن دریاها در روز قیامت از نشانه‌های برپایی آن شمرده شده است. برخی از مفسران از عبارت «فُجِّرَتْ» چنین برداشت کرده‌اند که در آستانه قیامت بر اثر زلزله‌های شدید یا متلاشی شدن کوه‌ها و ریختن آنها در دریاها چنان دریاها پر می‌شوند که آب سراسر خشکی‌ها را فرا می‌گیرد و دریاها به صورت یک اقیانوس گسترده در می‌آیند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ آیهٔ ۳ از سورهٔ ۸۲ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و هنگامی‌که دریاها روان می‌شوند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و چون دریاها به هم راه یابند»

محتوا

به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در آیه مورد بحث به هم پیوستن دریاها در روز قیامت از نشانه‌های برپایی آن شمرده شده است. برخی از مفسران از عبارت «فُجِّرَتْ» چنین برداشت کرده‌اند که در آستانه قیامت بر اثر زلزله‌های شدید یا متلاشی شدن کوه‌ها و ریختن آنها در دریاها چنان دریاها پر می‌شوند که آب سراسر خشکی‌ها را فرا می‌گیرد و دریاها به صورت یک اقیانوس گسترده در می‌آیند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انفطار، هشتاد و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتاد و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره نازعات و پیش از سوره انشقاق نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.