بدون تصویر

آیه ۱۰ سوره انفطار: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۴۲: خط ۴۲:


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های با موضوع فرشته]]
[[رده:آیه‌های با موضوع انسان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۴:۱۰

آیه ۱۰ سوره انفطار
مشخصات قرآنی
نام سورهانفطار
تعداد آیات سوره۱۹
شماره آیه۱۰
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۸
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۰ سوره انفطار دهمین آیه از هشتاد و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه برای از بین بردن عوامل غرور و غفلت در انسان به وجود گماردگان و حافظانی از فرشتگان بر انسان‌ها اشاره شده است. منظور از «حافظین» در اینجا فرشتگانی هستند که مأمور حفظ و نگهداری اعمال خوب و بد انسان‌ها هستند که در آیه ۱۷ سوره ق با عبارات «رقیب و عتید» از آنها یاد شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ آیهٔ ۱۰ از سورهٔ ۸۲ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«بی‌گمان نگهبانانی بر شما گمارده شده‌اند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و بر شما نگهبانانی معین شده است‌»

محتوا

به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در این آیه برای از بین بردن عوامل غرور و غفلت در انسان به وجود گماردگان و حافظانی از فرشتگان بر انسان‌ها اشاره شده است. منظور از «حافظین» در اینجا فرشتگانی هستند که مأمور حفظ و نگهداری اعمال خوب و بد انسان‌ها هستند که در آیه ۱۷ سوره ق با عبارات «رقیب و عتید» از آنها یاد شده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انفطار، هشتاد و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتاد و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره نازعات و پیش از سوره انشقاق نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.