آیه ۶ سوره مدثر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۶ سوره مدثر''' ششمین [[آیه]] از هفتاد و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۶ سوره مدثر''' ششمین [[آیه]] از هفتاد و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیات گذشته، منت نگذاشتن و عدم فزونی طلبی فرمان بعدی است که در این آیه به [[پیامبر اسلام]] داده شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه قرآن پیامبر اسلام را از منت گذاشتن و فزون طلبی نهی می‌کند. به گزارش او، مفهوم منت گذاشتن در آیه بسیار کلی است و هرگونه منت گذاشتن بر خالق و خلق را شامل می‌شود. همچنین به این نکته تذکر داده می‌شود که انسان [[عبادات]] و طاعات و [[عمل صالح|اعمال صالح]] خود را بزرگ و بسیار نشمرد؛ بلکه انجام آنها را یک [[توفیق]] الهی بداند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۱۴–۲۱۶|ج=۲۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مدثر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۶ | ||||
| شماره آیه | ۶ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶ سوره مدثر ششمین آیه از هفتاد و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیات گذشته، منت نگذاشتن و عدم فزونی طلبی فرمان بعدی است که در این آیه به پیامبر اسلام داده شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَلَا تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و بذل و بخشش مکن تا افزون طلبی کنی»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و بخششی مکن که پاداش [و پاسخ] بزرگتریابی»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه قرآن پیامبر اسلام را از منت گذاشتن و فزون طلبی نهی می‌کند. به گزارش او، مفهوم منت گذاشتن در آیه بسیار کلی است و هرگونه منت گذاشتن بر خالق و خلق را شامل می‌شود. همچنین به این نکته تذکر داده می‌شود که انسان عبادات و طاعات و اعمال صالح خود را بزرگ و بسیار نشمرد؛ بلکه انجام آنها را یک توفیق الهی بداند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مدثر، هفتاد و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره مزمل و پیش از سوره حمد نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مدثر، یک آیه منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۷۰۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۱۲۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۲۱۴–۲۱۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مدثر»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۶۵.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
