آیه ۲۵ سوره قیامت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۵ سوره قیامت''' بیست و پنجمین [[آیه]] از هفتاد و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. این آیه حال [[گناه‌کاران]] و [[کافران]] را توصیف کرده که آنها در آن روز با دیدن نامه اعمالشان یقین دارند [[عذاب]] سختی که پشت آنها را درهم می‌کشد؛ در انتظارشان است. | '''آیه ۲۵ سوره قیامت''' بیست و پنجمین [[آیه]] از هفتاد و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. این آیه حال [[گناه‌کاران]] و [[کافران]] را توصیف کرده که آنها در آن روز با دیدن نامه اعمالشان یقین دارند [[عذاب]] سختی که پشت آنها را درهم می‌کشد؛ در انتظارشان است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که این آیه زبان حال کافران و گناه‌کاران را بیان کرده و | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که این آیه زبان حال کافران و گناه‌کاران را بیان کرده و دربارهٔ آنها چنین می‌گوید: «آنان می‌دانند (یقین دارند) عذاب سختی که شکننده پشتشان است؛ به آنان خواهد رسید.» به گزارش او، کلمه «فاقرة» از ماده «فقرة» به معنی مهره‌های پشت آمده و در اینجا منظور اینست که این گروه از انسان‌ها، منتظر بدترین عذاب‌های الهی هستند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۰۶|ج=۲۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۱۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | قیامت | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴۰ | ||||
| شماره آیه | ۲۵ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۵ سوره قیامت بیست و پنجمین آیه از هفتاد و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. این آیه حال گناه‌کاران و کافران را توصیف کرده که آنها در آن روز با دیدن نامه اعمالشان یقین دارند عذاب سختی که پشت آنها را درهم می‌کشد؛ در انتظارشان است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
تَظُنُّ أَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«یقین دارند که مصیبتی کمرشکن به آنان می‌رسد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«که می‌داند بلایی کمرشکن بر سر او آید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که این آیه زبان حال کافران و گناه‌کاران را بیان کرده و دربارهٔ آنها چنین می‌گوید: «آنان می‌دانند (یقین دارند) عذاب سختی که شکننده پشتشان است؛ به آنان خواهد رسید.» به گزارش او، کلمه «فاقرة» از ماده «فقرة» به معنی مهره‌های پشت آمده و در اینجا منظور اینست که این گروه از انسان‌ها، منتظر بدترین عذاب‌های الهی هستند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره قیامه، هفتاد و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره قارعه و پیش از سوره همزه نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره قیامه، یک آیه (آیه ۶) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۷۳۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۱۷۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۳۰۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره قیامه»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۳۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
