آیه ۱ سوره صف: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱ سوره صف''' یکمین [[آیه]] از شصت و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۱ سوره صف''' یکمین [[آیه]] از شصت و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. سوره با [[تسبیح]] عمومی موجودات عالم نسبت به [[الله]] آغاز می‌شود. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] در این آیه به تسبیح کردن موجودات و مخلوقات عالم اشاره دارد و چنین بیان می‌کند: «تمام آنچه در زمین و آسمان‌هاست؛ خدا را تسبیح و [[تنزیه]] می‌کنند و او را از هر عیب و نقصی [[منزه]] و مبری می‌دانند. چراکه خداوند مقتدری [[عزیز|شکست‌ناپذیر]] و [[حکیم (اسماء الحسنی)|حکیم]] است.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۶۰–۶۱|ج=۲۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۱۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | صف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۴ | ||||
| شماره آیه | ۱ | ||||
| شماره جزء | ۲۸ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱ سوره صف یکمین آیه از شصت و یکمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. سوره با تسبیح عمومی موجودات عالم نسبت به الله آغاز می‌شود.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«به نام خداوند بخشندة مهربان، آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است خدا را به پاکی یاد می‌کند و او توانمند فرزانه است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«به نام خداوند بخشنده مهربان، آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است خداوند را نیایش کند، و اوست پیروزمند فرزانه»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه به تسبیح کردن موجودات و مخلوقات عالم اشاره دارد و چنین بیان می‌کند: «تمام آنچه در زمین و آسمان‌هاست؛ خدا را تسبیح و تنزیه می‌کنند و او را از هر عیب و نقصی منزه و مبری می‌دانند. چراکه خداوند مقتدری شکست‌ناپذیر و حکیم است.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره صف، شصت و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره تغابن و پیش از سوره جمعه نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۵۲۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۴۱۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۵۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۵۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۶۰–۶۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره صف»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۹۷۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
