آیه ۱۲ سوره صف: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۲ سوره صف''' دوازدهمین [[آیه]] از شصت و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۱۲ سوره صف''' دوازدهمین [[آیه]] از شصت و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه نتایج تجارت [[مؤمنان]] با [[خدا|خداوند]] بیان شده است که آمرزش [[گناهان]]، ورود به باغ‌های [[بهشت|بهشتی]] و سکونت در خانه‌های پاکیزه بهشت از جمله پاداش‌هایی است که در اینجا به آنها اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] در این آیه به پاداش‌های [[اخروی]] [[ایمان]] به خدا و [[جهاد]] در راه او اشاره می‌کند. آمرزش گناهان، ورود به باغ‌های بهشت جاودان و سکونت در خانه‌های پاکیزه آن و رسیدن به رستگاری عظیم از جمله این نعمات و پاداش‌هاست.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۸۹–۹۰|ج=۲۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۱۰
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | صف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۴ | ||||
| شماره آیه | ۱۲ | ||||
| شماره جزء | ۲۸ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۲ سوره صف دوازدهمین آیه از شصت و یکمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه نتایج تجارت مؤمنان با خداوند بیان شده است که آمرزش گناهان، ورود به باغ‌های بهشتی و سکونت در خانه‌های پاکیزه بهشت از جمله پاداش‌هایی است که در اینجا به آنها اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَيُدْخِلْكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«تا گناهانتان را برایتان بیامرزد و شما را به باغ‌هایی درآورد که از زیر (کاخ‌ها و درختان آن) رودها روان است و جایگاه‌های پاکیزه در بهشتهای جاودان به دست آورید، این است کامیابی بزرگ»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«تا بر شما گناهانتان را بیامرزد و شما را به بوستانهایی که جویباران از فرودست آن جاری است، و خانه‌های پاک و پسندیده در بهشتهای عدن درآورد، این رستگاری بزرگ است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه به پاداش‌های اخروی ایمان به خدا و جهاد در راه او اشاره می‌کند. آمرزش گناهان، ورود به باغ‌های بهشت جاودان و سکونت در خانه‌های پاکیزه آن و رسیدن به رستگاری عظیم از جمله این نعمات و پاداش‌هاست.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره صف، شصت و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره تغابن و پیش از سوره جمعه نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۵۳۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۴۳۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۵۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۵۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۸۹–۹۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره صف»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۹۷۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
