ابوالفتوح رازی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
|وبگاه رسمی= | |وبگاه رسمی= | ||
}} | }} | ||
'''ابوالفتوح حسین بن علی بن محمد بن احمد''' معروف به '''شیخ ابوالفتوح رازی''' و ملقب به '''جمال‌الدین رازی''' از مفسران شیعی بود. او نیشابوری الأصل بود و در علم کلام تبحر داشت. | '''ابوالفتوح حسین بن علی بن محمد بن احمد''' معروف به '''شیخ ابوالفتوح رازی''' و ملقب به '''جمال‌الدین رازی''' از [[مفسران]] [[شیعه|شیعی]] بود. او [[نیشابور|نیشابوری]] الأصل بود و در [[علم کلام]] تبحر داشت. | ||
== نام و نسب == | == نام و نسب == | ||
نام او را ابوالفتوح حسین بن علی بن محمد بن احمد معروف به شیخ ابوالفتوح رازی و ملقب به جمال‌الدین رازی گزارش شده است. جدّ اعلای او، احمد بن حسین بن احمد خزاعی نزیل ری بود که از نیشابور به آنجا مهاجرت کرد. پدربزرگ او محمد بن احمد بن حسین و عموی پدرش، ابومحمد عبدالرحمن بن احمد بن حسین و فرزند او محمد بن حسین و خواهرزاده‌اش احمد بن محمد همه از عالمان و محدثان روزگار خویش بوده‌اند.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=ابوالفتوح رازی}}</ref> | نام او را ابوالفتوح حسین بن علی بن محمد بن احمد معروف به شیخ ابوالفتوح رازی و ملقب به جمال‌الدین رازی گزارش شده است. جدّ اعلای او، احمد بن حسین بن احمد خزاعی نزیل ری بود که از نیشابور به آنجا مهاجرت کرد. پدربزرگ او محمد بن احمد بن حسین و عموی پدرش، ابومحمد عبدالرحمن بن احمد بن حسین و فرزند او محمد بن حسین و خواهرزاده‌اش احمد بن محمد همه از عالمان و [[محدثان]] روزگار خویش بوده‌اند.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=ابوالفتوح رازی}}</ref> | ||
== موقعیت علمی == | == موقعیت علمی == | ||
ابوالفتوح از پدرش، علی، و او از پدر خویش روایت می‌کند و همچنین روایت می‌کند از عموی خود و او از پدر خویش که هم جدّ صاحب عنوان است، نقل روایت کرده است. از ابوالفتوح، عبدالله بن حمزه | ابوالفتوح از پدرش، علی، و او از پدر خویش روایت می‌کند و همچنین روایت می‌کند از عموی خود و او از پدر خویش که هم جدّ صاحب عنوان است، نقل [[روایت]] کرده است. از ابوالفتوح، [[عبدالله بن حمزه طوسی]]، [[رشید بن شهرآشوب]] و [[منتجب‌الدین بن بابویه قمی]] روایت کرده‌اند.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=ابوالفتوح رازی}}</ref> | ||
== سرگذشت == | == سرگذشت == | ||
ابن شهرآشوب در کتاب معالم العلماء و منتجب‌الدین در فهرست خویش، دربارهٔ او مطالبی را آورده است. ابن شهرآشوب دربارهٔ او گفته است که ابوالفتوح، استاد وی بوده است. منتجب‌الدین در فهرستش، او را مردی عالم، واعظ و مفسر گزارش کرده است. با توجه به تفسیر فارسی او، وی را معاصر با صاحب کشاف گزارش کرده‌اند؛ هر چند که ادعا شده او تفسیر کشاف را ندیده است. گفته شده است که او در اصفهان درگذشته و در همان‌جا دفن شده است. ملاباقر طهرانی در کتاب | [[ابن شهرآشوب]] در کتاب ''[[معالم العلماء]]'' و منتجب‌الدین در فهرست خویش، دربارهٔ او مطالبی را آورده است. ابن شهرآشوب دربارهٔ او گفته است که ابوالفتوح، استاد وی بوده است. منتجب‌الدین در فهرستش، او را مردی عالم، واعظ و مفسر گزارش کرده است. با توجه به تفسیر فارسی او، وی را معاصر با صاحب [[کشاف]] گزارش کرده‌اند؛ هر چند که ادعا شده او ''تفسیر کشاف'' را ندیده است. گفته شده است که او در [[اصفهان]] درگذشته و در همان‌جا دفن شده است. [[ملاباقر طهرانی]] در کتاب ''جنة النع''، محل دفن او را ری و در نزدیکی [[امامزاده حمزه (ری)|امامزاده حمزه]] گزارش می‌کند. تاریخ دقیق تولد و درگذشت وی در دست نیست. از قرائن بر می‌آید که وی حدود ۴۷۰ ه.ق متولد و در بین سال‌های ۵۵۲ و ۵۵۹ ه.ق درگذشته است.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=ابوالفتوح رازی}}</ref> | ||
== آثار == | == آثار == | ||
عبدالجلیل | [[عبدالجلیل رازی]]، ابوالفتوح را صاحب ۲۰ جلد کتاب گزارش می‌کند که احتمال رفته بیشتر آنها [[عربی]] باشند. از آثار منسوب به او، ''[[روح الجنان و روح الجنان|رَوح الجَنان و رُوح الجِنان فی تفسیر القرآن]]'' است که به زبان [[فارسی]] است. کتاب ''[[شرح شهاب الاخبار]]'' دیگر اثر منسوب به او است. ''[[روح الألباب]]'' و کتاب دیگری به نام روح الالباب فی شرح الشهاب از آثار اوست.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=ابوالفتوح رازی}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
[[رده:فقیهان اهل ایران]] | [[رده:فقیهان اهل ایران]] | ||
[[رده: | [[رده:مدفونان در حرم شاه عبدالعظیم]] | ||
[[رده:مفسران قرآن اهل نیشابور]] | [[رده:مفسران قرآن اهل نیشابور]] | ||
[[رده:نویسندگان ادبیات فارسی]] | [[رده:نویسندگان ادبیات فارسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۵۳
| ابوالفتوح رازی | |
|---|---|
| ابوالفتوح رازی | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | حدود۴۷۰ قمری ایران |
| درگذشته | ایران |
| مدفن | شهرری، حرم حضرت عبدالعظیم شهرری |
| فرزندان | تاج الدین محمد رازی صدرالدین علی رازی |
| اطلاعات آموزشی | |
| استادان | عبدالرحمن بن احمد خزاعی نیشابوری (مفید ثانی) عبدالجبار بن مقری رازی (مفید رازی) ابوالقاسم محمود بن عمر زمخشری |
| تألیفات | تفسیر روض الجنان و روح الجنان روح الاحباب و روح الالباب فی شرح الشهاب رساله یوحنا تبصرة العوام فی معرفة مقالات الانام مناظره حسنیه منهاج المناهج |
ابوالفتوح حسین بن علی بن محمد بن احمد معروف به شیخ ابوالفتوح رازی و ملقب به جمال‌الدین رازی از مفسران شیعی بود. او نیشابوری الأصل بود و در علم کلام تبحر داشت.
نام و نسب
نام او را ابوالفتوح حسین بن علی بن محمد بن احمد معروف به شیخ ابوالفتوح رازی و ملقب به جمال‌الدین رازی گزارش شده است. جدّ اعلای او، احمد بن حسین بن احمد خزاعی نزیل ری بود که از نیشابور به آنجا مهاجرت کرد. پدربزرگ او محمد بن احمد بن حسین و عموی پدرش، ابومحمد عبدالرحمن بن احمد بن حسین و فرزند او محمد بن حسین و خواهرزاده‌اش احمد بن محمد همه از عالمان و محدثان روزگار خویش بوده‌اند.[۱]
موقعیت علمی
ابوالفتوح از پدرش، علی، و او از پدر خویش روایت می‌کند و همچنین روایت می‌کند از عموی خود و او از پدر خویش که هم جدّ صاحب عنوان است، نقل روایت کرده است. از ابوالفتوح، عبدالله بن حمزه طوسی، رشید بن شهرآشوب و منتجب‌الدین بن بابویه قمی روایت کرده‌اند.[۲]
سرگذشت
ابن شهرآشوب در کتاب معالم العلماء و منتجب‌الدین در فهرست خویش، دربارهٔ او مطالبی را آورده است. ابن شهرآشوب دربارهٔ او گفته است که ابوالفتوح، استاد وی بوده است. منتجب‌الدین در فهرستش، او را مردی عالم، واعظ و مفسر گزارش کرده است. با توجه به تفسیر فارسی او، وی را معاصر با صاحب کشاف گزارش کرده‌اند؛ هر چند که ادعا شده او تفسیر کشاف را ندیده است. گفته شده است که او در اصفهان درگذشته و در همان‌جا دفن شده است. ملاباقر طهرانی در کتاب جنة النع، محل دفن او را ری و در نزدیکی امامزاده حمزه گزارش می‌کند. تاریخ دقیق تولد و درگذشت وی در دست نیست. از قرائن بر می‌آید که وی حدود ۴۷۰ ه.ق متولد و در بین سال‌های ۵۵۲ و ۵۵۹ ه.ق درگذشته است.[۳]
آثار
عبدالجلیل رازی، ابوالفتوح را صاحب ۲۰ جلد کتاب گزارش می‌کند که احتمال رفته بیشتر آنها عربی باشند. از آثار منسوب به او، رَوح الجَنان و رُوح الجِنان فی تفسیر القرآن است که به زبان فارسی است. کتاب شرح شهاب الاخبار دیگر اثر منسوب به او است. روح الألباب و کتاب دیگری به نام روح الالباب فی شرح الشهاب از آثار اوست.[۴]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابوالفتوح رازی». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.
- اهالی ری
- خاندان خزاعی
- درگذشتگان ۱۱۳۱ (میلادی)
- روحانیان شیعه دوازدهامامی
- روحانیان شیعه اهل ایران
- روحانیان شیعه اهل نیشابور
- عالمان شیعه
- فقیهان اهل ایران
- مدفونان در حرم شاه عبدالعظیم
- مفسران قرآن اهل نیشابور
- نویسندگان ادبیات فارسی
- نویسندگان ادبیات فارسی دوران قرون وسطی
- عربهای سده ۱۲ (میلادی)
- مفسران قرآن شیعه دوازدهامامی
- اسلامشناسان مسلمان شیعه
- مفسران قرآن
- درگذشتگان ۵۵۲ (قمری)
- درگذشتگان ۵۵۹ (قمری)
- زادگان ۴۷۰ (قمری)