سوره جاثیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات سوره|تصویر = Al-Jathiya.svg|نام = جاثیة |جزء = ۲۵|آیه = ۳۷|محل نزول = مکه|شماره نزول = ۶۵|کلمه = ۴۷۵|حرف = ۲۱۶۲}}
{{جعبه اطلاعات سوره|تصویر = Al-Jathiya.svg|نام = جاثیة |جزء = ۲۵|آیه = ۳۷|محل نزول = مکه|شماره نزول = ۶۵|کلمه = ۴۷۵|حرف = ۲۱۶۲}}


'''سوره جاثیه''' چهل و پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] و دارای ۳۷ [[آیه]] است. از سوره‌های [[مکی و مدنی|مکی]] قرآن است که به ترتیب نزول شصت و پنجمین سوره‌ آن به‌شمار می‌آید.<ref>{{پک|مطیع |۱۳۸۸|ک=دانشنامه بزرگ اسلامی|ف=جاثیه}}</ref>  
'''سوره جاثیه''' چهل و پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] و دارای ۳۷ [[آیه]] است. از سوره‌های [[مکی و مدنی|مکی]] قرآن است که به ترتیب نزول شصت و پنجمین سوره آن به‌شمار می‌آید.<ref>{{پک|مطیع |۱۳۸۸|ک=دانشنامه بزرگ اسلامی|ف=جاثیه}}</ref>


== نام ==
== نام ==
نام مشهور این سوره «جاثیه» به معنای زانوزده‌ است که از آیه بیست و هشتم گرفته شده است. این کلمه یکبار و تنها در اینجا به‌کار رفته است. طبق گزارش [[ابن ندیم]] «الشریعه» نام دیگر سوره و بر گرفته از آیه ۱۸ است. این نام در نزد اهل حرمین مشهور بوده است.<ref>{{پک|مطیع |۱۳۸۸|ک=دانشنامه بزرگ اسلامی|ف=جاثیه}}</ref>
نام مشهور این سوره «جاثیه» به معنای زانوزده است که از آیه بیست و هشتم گرفته شده است. این کلمه یکبار و تنها در اینجا به‌کار رفته است. طبق گزارش [[ابن ندیم]] «الشریعه» نام دیگر سوره و بر گرفته از آیه ۱۸ است. این نام در نزد اهل حرمین مشهور بوده است.<ref>{{پک|مطیع |۱۳۸۸|ک=دانشنامه بزرگ اسلامی|ف=جاثیه}}</ref> به جهت آمدن واژه «دهر» در آیه ۲۴ این سوره، به سوره دهر نیز نامیده شده است.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۹۰|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۷۸۸|ج=۱}}</ref>


== محتوا ==
== محتوا ==
[[مفسر|مفسرانی]] مانند [[حسن بصری]]، جابر بن زید و [[عکرمه]] تمامی آیات آن را مکی می‌دانند؛ در حالیکه بر اساس روایتی از [[ابن عباس]] و [[قتاده]] آیه ۱۴ این سوره در [[مدینه]] بر [[پیامبر اسلام]] نازل شده است. واژه «آیات» پرتکرارترین کلمه در این سوره است که ۱۲ بار و در ۱۱ آیه آن آمده است.<ref>{{پک|مطیع |۱۳۸۸|ک=دانشنامه بزرگ اسلامی|ف=جاثیه}}</ref> از محتوای آن به بحث‌هایی پیرامون قرآن، [[توحید (اسلام)|توحید]]، پاسخ به [[ماده‌باوری]]، سرنوشت اقوام گذشته، و حوادث [[قیامت]] می‌توان اشاره کرد. این سوره با [[صفات خدا در اسلام|اوصاف]] و [[نام‌های خدا در اسلام|نام‌های خدا]] آغاز شده و با آن‌ها نیز پایان می‌یابد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۲۳-۲۲۴|ج=۲۱}}</ref>  
[[مفسر|مفسرانی]] مانند [[حسن بصری]]، جابر بن زید و [[عکرمه]] تمامی آیات آن را مکی می‌دانند؛ در حالیکه بر اساس روایتی از [[ابن‌عباس]] و [[قتاده]] آیه ۱۴ این سوره در [[مدینه]] بر [[پیامبر اسلام]] نازل شده است. واژه «آیات» پرتکرارترین کلمه در این سوره است که ۱۲ بار و در ۱۱ آیه آن آمده است.<ref>{{پک|مطیع |۱۳۸۸|ک=دانشنامه بزرگ اسلامی|ف=جاثیه}}</ref> از محتوای آن به بحث‌هایی پیرامون قرآن، [[توحید (اسلام)|توحید]]، پاسخ به [[ماده‌باوری]]، سرنوشت اقوام گذشته، و حوادث [[قیامت]] می‌توان اشاره کرد. این سوره با [[صفات خدا در اسلام|اوصاف]] و [[نام‌های خدا در اسلام|نام‌های خدا]] آغاز شده و با آن‌ها نیز پایان می‌یابد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۲۳–۲۲۴|ج=۲۱}}</ref>
==پانویس==


== پانویس ==
=== ارجاعات ===
=== ارجاعات ===
{{پانویس|}}
{{پانویس|}}


=== منابع ===
=== منابع ===
*{{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=مطیع|نام=مهدی|پیوند نویسنده=مهدی مطیع|ویراستار=|مقاله=جاثیه|دانشنامه=[[دانشنامه بزرگ اسلامی]]|عنوان جلد=دانشنامه بزرگ اسلامی|سال=۱۳۸۸|ناشر=[[مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]]|مکان=تهران|پیوند مدخل=https://lib.eshia.ir/23022/17/6337}}
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=دفتر تبلیغات اسلامی|نام=|پیوند نویسنده=دفتر تبلیغات اسلامی|ویراستار=|مقاله=اسامی سوره جاثیه|دانشنامه=فرهنگنامه علوم قرآن|عنوان جلد=فرهنگنامه علوم قرآن|سال=۱۳۹۰|ناشر=دفتر تبلیغات اسلامی|مکان=تهران|پیوند مدخل=https://lib.eshia.ir/26683/1/788}}
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=مطیع|نام=مهدی|پیوند نویسنده=مهدی مطیع|ویراستار=|مقاله=جاثیه|دانشنامه=[[دانشنامه بزرگ اسلامی]]|عنوان جلد=دانشنامه بزرگ اسلامی|سال=۱۳۸۸|ناشر=[[مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]]|مکان=تهران|پیوند مدخل=https://lib.eshia.ir/23022/17/6337}}
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=مکارم شیرازی|نام=ناصر|عنوان=تفسیر نمونه|سال=۱۳۷۴|مکان=تهران|ناشر=دار الکتب الاسلامیه|پیوند نویسنده=مکارم شیرازی|پیوند=https://lib.eshia.ir/50082/21/223|کوشش=|مترجم=}}
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=مکارم شیرازی|نام=ناصر|عنوان=تفسیر نمونه|سال=۱۳۷۴|مکان=تهران|ناشر=دار الکتب الاسلامیه|پیوند نویسنده=مکارم شیرازی|پیوند=https://lib.eshia.ir/50082/21/223|کوشش=|مترجم=}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:قرآن]]
[[رده:سوره جاثیه| ]]
[[رده:سوره‌های جزء ۲۵ قرآن]]
[[رده:سوره‌های حزب ۱۰۰ قرآن]]
[[رده:سوره‌های قرآن]]
[[رده:سوره‌های قرآن]]
[[رده:سوره‌های مکی قرآن]]
[[رده:سوره‌های مکی قرآن]]
[[رده:قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۶

سورهٔ قرآن
جاثیة
دسته‌بندیمکی
اطلاعات آماری
شمارهٔ نزول۶۵
جزء۲۵
شمار آیه‌ها۳۷
شمار واژه‌ها۴۷۵
شمار حرف‌ها۲۱۶۲
متن سوره
متن سوره با خط عثمانی
دخان
احقاف

سوره جاثیه چهل و پنجمین سوره قرآن و دارای ۳۷ آیه است. از سوره‌های مکی قرآن است که به ترتیب نزول شصت و پنجمین سوره آن به‌شمار می‌آید.[۱]

نام

نام مشهور این سوره «جاثیه» به معنای زانوزده است که از آیه بیست و هشتم گرفته شده است. این کلمه یکبار و تنها در اینجا به‌کار رفته است. طبق گزارش ابن ندیم «الشریعه» نام دیگر سوره و بر گرفته از آیه ۱۸ است. این نام در نزد اهل حرمین مشهور بوده است.[۲] به جهت آمدن واژه «دهر» در آیه ۲۴ این سوره، به سوره دهر نیز نامیده شده است.[۳]

محتوا

مفسرانی مانند حسن بصری، جابر بن زید و عکرمه تمامی آیات آن را مکی می‌دانند؛ در حالیکه بر اساس روایتی از ابن‌عباس و قتاده آیه ۱۴ این سوره در مدینه بر پیامبر اسلام نازل شده است. واژه «آیات» پرتکرارترین کلمه در این سوره است که ۱۲ بار و در ۱۱ آیه آن آمده است.[۴] از محتوای آن به بحث‌هایی پیرامون قرآن، توحید، پاسخ به ماده‌باوری، سرنوشت اقوام گذشته، و حوادث قیامت می‌توان اشاره کرد. این سوره با اوصاف و نام‌های خدا آغاز شده و با آن‌ها نیز پایان می‌یابد.[۵]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «اسامی سوره جاثیه». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • مطیع، مهدی (۱۳۸۸). «جاثیه». دانشنامه بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دار الکتب الاسلامیه.