آیه ۲ سوره منافقون: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲ سوره منافقون''' دومین [[آیه]] از شصت و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. [[سوگند]] یاد کردن‌های دروغین، دومین نشانه [[نفاق|منافقان]] است که در این آیه به آن اشاره شده است که آنان به این وسیله مردم را از راه [[خدا]] بازمی‌دارند. | '''آیه ۲ سوره منافقون''' دومین [[آیه]] از شصت و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. [[سوگند]] یاد کردن‌های دروغین، دومین نشانه [[نفاق|منافقان]] است که در این آیه به آن اشاره شده است که آنان به این وسیله مردم را از راه [[خدا]] بازمی‌دارند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: [[قرآن]] در توصیف و بیان نشانه منافقان، به سوگندهای دروغین آنها اشاره دارد که بنابه متن آیه، آنها سوگندهایشان را سپر می‌کنند تا مردم را از راه خدا بازدارند و آنها کارهای بسیار بدی انجام می‌دهند. چراکه در ظاهر ابراز [[ایمان]] می‌کنند؛ اما در باطن [[کفر]] می‌وزرند. به گفته مکارم، یکی از آثار نفاق اینگونه است که منافقان خود را در زیر پوششی از نام خداوند و [[ | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: [[قرآن]] در توصیف و بیان نشانه منافقان، به سوگندهای دروغین آنها اشاره دارد که بنابه متن آیه، آنها سوگندهایشان را سپر می‌کنند تا مردم را از راه خدا بازدارند و آنها کارهای بسیار بدی انجام می‌دهند. چراکه در ظاهر ابراز [[ایمان]] می‌کنند؛ اما در باطن [[کفر]] می‌وزرند. به گفته مکارم، یکی از آثار نفاق اینگونه است که منافقان خود را در زیر پوششی از نام خداوند و [[قسم]]<nowiki/>های محکم قرار می‌دهند تا چهره واقعی خود را از مردم پنهان سازند. به گزارش وی، در [[آیه ۷۴ سوره توبه]]، به این نشانه منافقان اشاره شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۵۰–۱۵۱|ج=۲۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
[[رده:آیه‌های با موضوع نفاق]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع قسم]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع ایمان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۴۳
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | منافقون | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱ | ||||
| شماره آیه | ۲ | ||||
| شماره جزء | ۲۸ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲ سوره منافقون دومین آیه از شصت و سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. سوگند یاد کردن‌های دروغین، دومین نشانه منافقان است که در این آیه به آن اشاره شده است که آنان به این وسیله مردم را از راه خدا بازمی‌دارند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
اتَّخَذُوا أَيْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ ۚ إِنَّهُمْ سَاءَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آن سوگندهای خود را سپر قرار دادند، آن‌گاه از راه خدا بازداشتند، به‌راستی بد است آنچه آنان می‌کنند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«سوگندهایشان را سپر بلا گرفته‌اند، سپس [مردمان را] از راه خدا بازداشته‌اند، چه بد است کاری که آنان می‌کنند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در توصیف و بیان نشانه منافقان، به سوگندهای دروغین آنها اشاره دارد که بنابه متن آیه، آنها سوگندهایشان را سپر می‌کنند تا مردم را از راه خدا بازدارند و آنها کارهای بسیار بدی انجام می‌دهند. چراکه در ظاهر ابراز ایمان می‌کنند؛ اما در باطن کفر می‌وزرند. به گفته مکارم، یکی از آثار نفاق اینگونه است که منافقان خود را در زیر پوششی از نام خداوند و قسمهای محکم قرار می‌دهند تا چهره واقعی خود را از مردم پنهان سازند. به گزارش وی، در آیه ۷۴ سوره توبه، به این نشانه منافقان اشاره شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره منافقون، شصت و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حج و پیش از سوره مجادله نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند. در سوره منافقون، یک آیه ناسخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۵۴۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۴۶۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۵۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۵۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۱۵۰–۱۵۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره منافقون»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۹۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
