سوره تین: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات سوره|تصویر = At-Tin.svg|نام = تین |جزء = ۳۰|آیه = ۸|محل نزول = مکه|شماره نزول = ۲۸|کلمه = ۳۴|حرف = ۱۵۰}} | {{جعبه اطلاعات سوره|تصویر = At-Tin.svg|نام = تین |جزء = ۳۰|آیه = ۸|محل نزول = مکه|شماره نزول = ۲۸|کلمه = ۳۴|حرف = ۱۵۰}} | ||
'''سوره تین''' نود و پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] که دارای هشت [[آیه]]، ۳۴ کلمه و ۱۵۰ حرف است. این سوره [[مکی و مدنی|مکی]] از نظر ترتیب نزول [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره‌ها]] | '''سوره تین''' نود و پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] که دارای هشت [[آیه]]، ۳۴ کلمه و ۱۵۰ حرف است. این سوره [[مکی و مدنی|مکی]] از نظر ترتیب نزول [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره‌ها]]، بیست و هشتمین سوره قرآن محسوب می‌شود که بنابه نقل مشهورتر، نزول آن پیش از [[سوره قریش]] و پس از [[سوره بروج]] بوده است. هرچند در ترتیب مصحف کنونی درمیان سوره‌های [[سوره انشراح|انشراح]] و [[سوره علق|علق]] قرار دارد.<ref>{{پک|1=عباسی |2=۱۳۸۸|ک=دانشنامه بزرگ اسلامی|ف=تین}}</ref> | ||
== نام == | == نام == | ||
''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]'' دو نام را برای سوره تین گزارش می‌کند که هر دوی آنها | ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]'' دو نام را برای سوره تین گزارش می‌کند که هر دوی آنها از آیه ابتدایی سوره برگرفته شده‌اند. نام مشهور و معروف‌تر سوره، «تین» به معنای انجیر و نام دیگرش «زیتون» است.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۹۰|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۸۴۳|ج=۱}}</ref> | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
سوره تین با سوگند آغاز می‌شود و از این جهت | سوره تین با سوگند آغاز می‌شود و از این جهت بیست و یکمین سوره به‌شمار می‌آید.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۹۰|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۸۴۳|ج=۱}}</ref> این سوره به سوره‌های بلد و طور شباهت دارد. به گزارش ''[[دایرةالمعارف بزرگ اسلامی]]''، این مشابهت به جهت شروع سوره با سوگند و قسم به اشیا و مکان‌هاست. محتوای سوره تین به ۳ بخش مقدمه، فصل اصلی و نتیجه‌گیری تقسیم می‌شود. در مقدمه و آیات [[آیه ۱ سوره تین|۱]] تا [[آیه ۳ سوره تین|۳]] از دو میوه انجیر و زیتون و دو مکان «طور سینین» و «بلد امین» نام برده و سپس در آیات بعدی ([[آیه ۴ سوره تین|۴]] تا [[آیه ۶ سوره تین|۶]]) به جهانی دارای دو مقام «احسن تقویم» و «اسفل سافلین» اشاره می‌گردد. در انتها سوره تین با دو پرسش از انسان پایان می‌یابد. از دیگر نکات مهم محتوایی سوره، استفاده از شیوه جداسازی میان انسان‌هاست که همین اسلوب در سوره‌های [[سوره واقعه|واقعه]]، [[سوره انشقاق|انشقاق]]، [[سوره انفطار|انفطار]] و [[سوره زلزال|زلزال]] نیز دیده می‌شود.<ref>{{پک|1=عباسی|2=۱۳۸۸|ک=دانشنامه بزرگ اسلامی|ف=تین}}</ref> | ||
=== دیدگاه شرق‌شناسان === | |||
به گفتهٔ آنگلیکا نویورت، با توجه به ساختار ادبی و کیفیت فنی سوره، آیهٔ ششم سورهٔ تین—که بسیار از آیات دیگر طولانی‌تر است—الحاقی است. در واقع آیهٔ ششم آنچه در آیات قبلی گفته شده را تلطیف می‌کند اما در مقایسه با آیات چهارم و پنجم غیرمنطقی است، چون هیچ استثنایی در آنها دیده نمی‌شود و جایی برای تلطیف باقی نگذاشته‌است. این تلطیف از تحولات دوره متاخر مکی است.<ref>{{پک|Neuwirth|2022|ک=The Qur’an Text and Commentary|ف=The Fig Tree|زبان=en}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
=== ارجاعات === | === ارجاعات === | ||
{{پانویس|}} | {{پانویس|}} | ||
=== منابع === | === منابع === | ||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=دفتر تبلیغات اسلامی|نام=|پیوند نویسنده=دفتر تبلیغات اسلامی|ویراستار=|مقاله=سوره تین|دانشنامه=فرهنگنامه علوم قرآن|عنوان جلد=فرهنگنامه علوم قرآن|سال=۱۳۹۰|ناشر=دفتر تبلیغات اسلامی|مکان=تهران|پیوند مدخل=https://lib.eshia.ir/26683/1/2843/}} | |||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=عباسی|نام=رضا|پیوند نویسنده=رضا عباسی|ویراستار=|مقاله=تین|دانشنامه=[[دانشنامه بزرگ اسلامی]]|عنوان جلد=دانشنامه بزرگ اسلامی|سال=۱۳۸۸|ناشر=[[مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]]|مکان=تهران|پیوند مدخل=https://lib.eshia.ir/23022/16/6256}} | |||
{{چپ‌چین}} | |||
* {{یادکرد کتاب|کتاب=The Qur’an Text and Commentary|سال=2022|نام=Angelika|نام خانوادگی=Neuwirth|ناشر=Yale University Press|زبان=انگلیسی}}{{پایان چپ‌چین}}{{قرآن}} | |||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:سوره تین| ]] | |||
[[رده:سوره‌های جزء ۳۰ قرآن]] | |||
[[رده:سوره‌های حزب ۱۲۰ قرآن]] | |||
[[رده:سوره‌های قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۴
| تین | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| دسته‌بندی | مکی | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| شمارهٔ نزول | ۲۸ | ||||
| جزء | ۳۰ | ||||
| شمار آیه‌ها | ۸ | ||||
| شمار واژه‌ها | ۳۴ | ||||
| شمار حرف‌ها | ۱۵۰ | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
سوره تین نود و پنجمین سوره قرآن که دارای هشت آیه، ۳۴ کلمه و ۱۵۰ حرف است. این سوره مکی از نظر ترتیب نزول سوره‌ها، بیست و هشتمین سوره قرآن محسوب می‌شود که بنابه نقل مشهورتر، نزول آن پیش از سوره قریش و پس از سوره بروج بوده است. هرچند در ترتیب مصحف کنونی درمیان سوره‌های انشراح و علق قرار دارد.[۱]
نام
فرهنگنامه علوم قرآن دو نام را برای سوره تین گزارش می‌کند که هر دوی آنها از آیه ابتدایی سوره برگرفته شده‌اند. نام مشهور و معروف‌تر سوره، «تین» به معنای انجیر و نام دیگرش «زیتون» است.[۲]
محتوا
سوره تین با سوگند آغاز می‌شود و از این جهت بیست و یکمین سوره به‌شمار می‌آید.[۳] این سوره به سوره‌های بلد و طور شباهت دارد. به گزارش دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، این مشابهت به جهت شروع سوره با سوگند و قسم به اشیا و مکان‌هاست. محتوای سوره تین به ۳ بخش مقدمه، فصل اصلی و نتیجه‌گیری تقسیم می‌شود. در مقدمه و آیات ۱ تا ۳ از دو میوه انجیر و زیتون و دو مکان «طور سینین» و «بلد امین» نام برده و سپس در آیات بعدی (۴ تا ۶) به جهانی دارای دو مقام «احسن تقویم» و «اسفل سافلین» اشاره می‌گردد. در انتها سوره تین با دو پرسش از انسان پایان می‌یابد. از دیگر نکات مهم محتوایی سوره، استفاده از شیوه جداسازی میان انسان‌هاست که همین اسلوب در سوره‌های واقعه، انشقاق، انفطار و زلزال نیز دیده می‌شود.[۴]
دیدگاه شرق‌شناسان
به گفتهٔ آنگلیکا نویورت، با توجه به ساختار ادبی و کیفیت فنی سوره، آیهٔ ششم سورهٔ تین—که بسیار از آیات دیگر طولانی‌تر است—الحاقی است. در واقع آیهٔ ششم آنچه در آیات قبلی گفته شده را تلطیف می‌کند اما در مقایسه با آیات چهارم و پنجم غیرمنطقی است، چون هیچ استثنایی در آنها دیده نمی‌شود و جایی برای تلطیف باقی نگذاشته‌است. این تلطیف از تحولات دوره متاخر مکی است.[۵]
پانویس
ارجاعات
منابع
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره تین». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- عباسی، رضا (۱۳۸۸). «تین». دانشنامه بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.