بدون تصویر

آیه ۱ سوره قدر: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۱ سوره قدر''' یکمین [[آیه]] از نود و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید.
'''آیه ۱ سوره قدر''' یکمین [[آیه]] از نود و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به زمان نزول [[قرآن]] اشاره شده که بر طبق متن آیه در [[شب قدر]] بوده است. با استفاده از [[آیه ۱۸۵ سوره بقره]] معلوم می‌شود که نزول دفعی تمام قرآن در [[ماه رمضان]] روی داده است.


== متن ==
== متن ==
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۲۲۸|ج=۳۲}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۵۴۴|ج=۲۰}}</ref>
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۲۲۸|ج=۳۲}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۵۵۸|ج=۲۰}}</ref>


<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote>
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote>
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به زمان نزول قرآن اشاره شده که بر طبق متن آیه در شب قدر بوده است. با استفاده از آیه ۱۸۵ سوره بقره معلوم می‌شود که نزول دفعی تمام قرآن در ماه رمضان روی داده است. به گزارش مکارم، از تعبیر «انا انزلناه» و نسبت دادن نزول آن به [[خداوند]] اهمیت و بزرگی این کتاب آسمانی مشخص می‌گردد. همچنین [[تفسیر قرآن|مفسران]] از صیغه «انزال» که در آیه به کار رفته است؛ نزول دفعی قرآن را برداشت کرده و بر این اعتقادند که نزول آن به دو شکل دفعی و تدریجی در طول حیات [[محمد|پیامبر اسلام]] بوده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۸۱–۱۸۲|ج=۲۷}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های با موضوع قرآن]]
[[رده:آیه‌های با موضوع اوقات]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۱۱

آیه ۱ سوره قدر
مشخصات قرآنی
نام سورهقدر
تعداد آیات سوره۵
شماره آیه۱
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۲۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱ سوره قدر یکمین آیه از نود و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به زمان نزول قرآن اشاره شده که بر طبق متن آیه در شب قدر بوده است. با استفاده از آیه ۱۸۵ سوره بقره معلوم می‌شود که نزول دفعی تمام قرآن در ماه رمضان روی داده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ آیهٔ ۱ از سورهٔ ۹۷ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«به نام خداوند بخشندة مهربان، بدون شک ما آن (قرآن) را در شب قدر نازل کردیم»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«به نام خداوند بخشنده مهربان، ما آن [قرآن‌] را در شب قدر نازل کرده‌ایم‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به زمان نزول قرآن اشاره شده که بر طبق متن آیه در شب قدر بوده است. با استفاده از آیه ۱۸۵ سوره بقره معلوم می‌شود که نزول دفعی تمام قرآن در ماه رمضان روی داده است. به گزارش مکارم، از تعبیر «انا انزلناه» و نسبت دادن نزول آن به خداوند اهمیت و بزرگی این کتاب آسمانی مشخص می‌گردد. همچنین مفسران از صیغه «انزال» که در آیه به کار رفته است؛ نزول دفعی قرآن را برداشت کرده و بر این اعتقادند که نزول آن به دو شکل دفعی و تدریجی در طول حیات پیامبر اسلام بوده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره قدر، نود و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره عبس و پیش از سوره شمس نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.