آیه ۴ سوره قریش: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۴ سوره قریش''' چهارمین [[آیه]] از صد و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۴ سوره قریش''' چهارمین [[آیه]] از صد و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. [[قرآن]] در آخرین آیه به توصیف پروردگار [[کعبه|خانه کعبه]] اشاره کرده و می‌گوید: «همان کسی که آنها را از گرسنگی نجات داد و از ناامنی رهایی بخشید و امنیت داد.» | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در آخرین آیه به توصیف پروردگار خانه کعبه اشاره کرده و می‌گوید: «همان کسی که آنها را از گرسنگی نجات داد و از ناامنی رهایی بخشید و امنیت داد.» به گزارش مکارم، قرآن با بیان این آیات می‌خواهد بگوید که [[خداوند]] در حقیقت دعای [[ابراهیم]] پایه‌گذار کعبه را مستجاب نمود و دو نعمت بزرگ به [[قریش|قریشیان]] اعطا کرد. هم تجارتشان رونق بسیار داشت و هم با شکست لشکر [[ابرهه]] امنیت فراوانی بر سرزمینشان حاکم شد. اما آنها قدر نعمت را ندانستند و خانه کعبه را تبدیل به بت‌خانه کردند و به عبادت [[بت|بتان]] پرداختند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۵۳|ج=۲۷}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع اعراب جاهلی]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع خدا]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۵۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | قریش | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴ | ||||
| شماره آیه | ۴ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴ سوره قریش چهارمین آیه از صد و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در آخرین آیه به توصیف پروردگار خانه کعبه اشاره کرده و می‌گوید: «همان کسی که آنها را از گرسنگی نجات داد و از ناامنی رهایی بخشید و امنیت داد.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
الَّذِي أَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ وَآمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«کسی‌که آنان را در گرسنگی خوراک داد و در بیمناکی امن و امان بخشید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«همان که ایشان را پس از گرسنگی [آذوقه و] خوراک داد و پس از ترس [و نگرانی]، ایمن داشت»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در آخرین آیه به توصیف پروردگار خانه کعبه اشاره کرده و می‌گوید: «همان کسی که آنها را از گرسنگی نجات داد و از ناامنی رهایی بخشید و امنیت داد.» به گزارش مکارم، قرآن با بیان این آیات می‌خواهد بگوید که خداوند در حقیقت دعای ابراهیم پایه‌گذار کعبه را مستجاب نمود و دو نعمت بزرگ به قریشیان اعطا کرد. هم تجارتشان رونق بسیار داشت و هم با شکست لشکر ابرهه امنیت فراوانی بر سرزمینشان حاکم شد. اما آنها قدر نعمت را ندانستند و خانه کعبه را تبدیل به بت‌خانه کردند و به عبادت بتان پرداختند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره قریش، صد و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره تین و پیش از سوره فارعه نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۲۹۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۶۲۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۰۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۰۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۳۵۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره قریش»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۲۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
