بدون تصویر

آیه ۱ سوره نصر: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۱ سوره نصر''' یکمین [[آیه]] از صد و دهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید.
'''آیه ۱ سوره نصر''' یکمین [[آیه]] از صد و دهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در اولین آیه به یاری [[خداوند]] و پیروزی بزرگی بشارت داده می‌شود که به دنبال آن پیروزی و فتح، مردم گروه گروه [[مسلمان]] می‌شوند و [[اسلام]] گسترش می‌یابد. به گزارش مکارم، در این آیه نصر به خداوند اضافه شده که این مطلب در آیات [[آیه ۲۱۴ سوره بقره|۲۱۴ سوره بقره]]، [[آیه ۱۲۶ سوره آل‌عمران|۱۲۶ سوره آل‌عمران]] و [[آیه ۱۰ سوره انفال|۱۰ سوره انفال]] نیز آمده است.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در اولین آیه به یاری خداوند و پیروزی بزرگی بشارت داده می‌شود که به دنبال آن پیروزی و فتح، مردم گروه گروه مسلمان می‌شوند و اسلام گسترش می‌یابد. به گزارش مکارم، در این آیه نصر به خداوند اضافه شده که این مطلب در آیات ۲۱۴ سوره بقره، ۱۲۶ سوره آل‌عمران و ۱۰ سوره انفال نیز آمده است. او معتقد است که این آیات نشان می‌دهد یاری و پیروزی به اراده خداوند است و اگر موحدان برای غلبه بر دشمن نیرو و تجهیزات آماده می‌کنند؛ نصرت و یاری را تنها از جانب خدا می‌دانند؛ لذا به هنگام پیروزی به درگاه الهی [[شکر]] و سپاس به جای می‌آورند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۹۸|ج=۲۷}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
[[رده:آیه‌های با موضوع خدا]]
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۵۱

آیه ۱ سوره نصر
مشخصات قرآنی
نام سورهنصر
تعداد آیات سوره۳
شماره آیه۱
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۲۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱ سوره نصر یکمین آیه از صد و دهمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در اولین آیه به یاری خداوند و پیروزی بزرگی بشارت داده می‌شود که به دنبال آن پیروزی و فتح، مردم گروه گروه مسلمان می‌شوند و اسلام گسترش می‌یابد. به گزارش مکارم، در این آیه نصر به خداوند اضافه شده که این مطلب در آیات ۲۱۴ سوره بقره، ۱۲۶ سوره آل‌عمران و ۱۰ سوره انفال نیز آمده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ آیهٔ ۱ از سورهٔ ۱۱۰ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«به نام خداوند بخشندة مهربان، هنگامی‌که یاری خدا و پیروزی فرا رسد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«به نام خداوند بخشنده مهربان، آنگاه که نصرت الهی و پیروزی فراز آید»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در اولین آیه به یاری خداوند و پیروزی بزرگی بشارت داده می‌شود که به دنبال آن پیروزی و فتح، مردم گروه گروه مسلمان می‌شوند و اسلام گسترش می‌یابد. به گزارش مکارم، در این آیه نصر به خداوند اضافه شده که این مطلب در آیات ۲۱۴ سوره بقره، ۱۲۶ سوره آل‌عمران و ۱۰ سوره انفال نیز آمده است. او معتقد است که این آیات نشان می‌دهد یاری و پیروزی به اراده خداوند است و اگر موحدان برای غلبه بر دشمن نیرو و تجهیزات آماده می‌کنند؛ نصرت و یاری را تنها از جانب خدا می‌دانند؛ لذا به هنگام پیروزی به درگاه الهی شکر و سپاس به جای می‌آورند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره نصر، صد و دهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و چهاردهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره توبه نازل شد. این سوره آخرین سوره نازل شده است که در حجةالوداع نازل شده است و از جهت مکانی مکی و از جهت زمانی، مدنی است.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.