آیه ۵ سوره زلزال: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
[[رده:آیه‌های با موضوع زمین]] | [[رده:آیه‌های با موضوع زمین]] | ||
[[رده:آیه‌های با موضوع وحی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۲۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | زلزال | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸ | ||||
| شماره آیه | ۵ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵ سوره زلزال پنجمین آیه از نود و نهمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، به این نکته اشاره می‌شود که زمین در پی فرمان خداوند به او، اخبار و اسرار خود را در قیامت بازگو می‌کند؛ لذا برخی مفسران معتقدند این سخن گفتن عجیب زمین، بر خلاف قوانین طبیعی و از طریق وحی الهی صورت می‌گیرد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَىٰ لَهَا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«چرا که پروردگارت به آن حکم کرده است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«از آنکه پروردگارت به او الهام فرستاده است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه مورد بحث، به این نکته اشاره می‌شود که زمین در پی فرمان خداوند به او، اخبار و اسرار خود را در قیامت بازگو می‌کند؛ لذا برخی مفسران معتقدند این سخن گفتن عجیب زمین، بر خلاف قوانین طبیعی و از طریق وحی الهی صورت می‌گیرد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره زلزال، نود و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حدید و پیش از سوره نساء نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۲۵۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۵۷۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۲۲۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره زلزال»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۹۱۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
