آیه ۱۰ سوره مزمل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:آیه‌های مدنی قرآن using HotCat) |
(ابرابزار) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۰ سوره مزمل''' دهمین [[آیه]] از هفتاد و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۱۰ سوره مزمل''' دهمین [[آیه]] از هفتاد و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. [[صبر]] کردن و دوری کردن از دشمنان چهارمین و پنجمین دستوری است که در این آیه به [[محمد|پیامبر اسلام]] داده شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] در این آیه به پیامبر اسلام فرمان داده است که در برابر بدگویی‌ها و آزار دشمنان و مخالفان صبر و تحمل کند و در مقطعی نیز به آنها بی اعتنا شود و از آنها دوری کند تا از شرشان در امان بماند. به اعتقاد مکارم، این دوری به معنی قطع برنامه‌های [[تربیت|تربیتی]] و [[تبلیغ|تبلیغی]] پیامبر نیست. به گزارش او، [[شیخ طبرسی|طبرسی]] در ''[[مجمع البیان]]'' دلالت این آیه را چنین گفته است: «مبلغین اسلام باید در ناملایمات شکیبا باشند و با مردم به مدارا و حسن خلق رفتار کنند.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۸۰–۱۸۱|ج=۲۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مزمل | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۰ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۰ سوره مزمل دهمین آیه از هفتاد و سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. صبر کردن و دوری کردن از دشمنان چهارمین و پنجمین دستوری است که در این آیه به پیامبر اسلام داده شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَاصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَاهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمِيلًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و بر آنچه می‌گویند شکیبایی کن و به شیوه‌ی پسندیده‌ای از ایشان دوری نما»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و بر آنچه می‌گویند شکیبایی کن و از آنان به نیکویی دوری کن»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه به پیامبر اسلام فرمان داده است که در برابر بدگویی‌ها و آزار دشمنان و مخالفان صبر و تحمل کند و در مقطعی نیز به آنها بی اعتنا شود و از آنها دوری کند تا از شرشان در امان بماند. به اعتقاد مکارم، این دوری به معنی قطع برنامه‌های تربیتی و تبلیغی پیامبر نیست. به گزارش او، طبرسی در مجمع البیان دلالت این آیه را چنین گفته است: «مبلغین اسلام باید در ناملایمات شکیبا باشند و با مردم به مدارا و حسن خلق رفتار کنند.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مزمل، هفتاد و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره قلم و پیش از سوره مدثر نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۱۰، ۱۱ و ۲۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره مزمل، شش آیه منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۸۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۹۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۱۸۰–۱۸۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مزمل»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۷۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
