آیه ۱ سوره منافقون: تفاوت میان نسخهها
(ایجاد مقاله آیات) |
(+رده:آیههای با موضوع نفاق، +رده:آیههای با موضوع دروغ، +رده:آیههای با موضوع محمد (هاتکت)، ابرابزار) |
||
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱ سوره منافقون''' یکمین [[آیه]] از شصت و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. در اولین آیه سوره، اظهار [[ایمان]] دروغین [[منافقان]] که اصلیترین پایه [[نفاق]] آنان است؛ مطرح شده است. | |||
== متن == | == متن == | ||
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص= | متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۵۴۵|ج=۳۰}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۴۶۷|ج=۱۹}}</ref> | ||
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | <blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | ||
== ترجمه == | == ترجمه == | ||
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص= | [[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۵۵۴}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | ||
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص= | [[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۵۵۴}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در متن آیه به نخستین نشانه نفاق اشاره میشود به این شکل که آنها نزد [[محمد|پیامبر اسلام]] میآمدند و میگفتند ما شهادت میدهیم که تو [[پیامبر]] خدایی. اما [[خداوند]] بر [[دروغگویی]] آنان گواهی میدهد و دورویی آنها را برملا میکند. چراکه آنان با زبان اظهار ایمان میکنند؛ اما در دلشان خبری از ایمان نیست و عقیدهای به خدا و [[دین]] او ندارند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۴۸–۱۴۹|ج=۲۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره منافقون]]، شصت و سومین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، صد و چهارمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره حج]] و پیش از [[سوره مجادله]] نازل شد. این سوره را [[سوره مدنی|مدنی]] دانستهاند. در سوره منافقون، یک آیه [[ناسخ و منسوخ|ناسخ]] گزارش کردهاند.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۳۰۹۲|ف=سوره منافقون}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای با موضوع دروغ]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع محمد]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع نفاق]] | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۴۲
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | منافقون | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۱ | ||||
شماره آیه | ۱ | ||||
شماره جزء | ۲۸ | ||||
شماره حزب | ۱۱۱ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱ سوره منافقون یکمین آیه از شصت و سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در اولین آیه سوره، اظهار ایمان دروغین منافقان که اصلیترین پایه نفاق آنان است؛ مطرح شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ إِذَا جَاءَكَ الْمُنَافِقُونَ قَالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَكَاذِبُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«به نام خداوند بخشندة مهربان، هنگامیکه منافقان نزد تو میآیند میگویند: گواهی میدهیم که تو پیغمبر خدایی و خداوند میداند که تو فرستادة خدا میباشی، و خداوند گواهی میدهد که منافقان دروغگویند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«به نام خداوند بخشنده مهربان، منافقان چون به نزد تو آیند گویند گواهی میدهیم که تو پیامبر خدا هستی، و خداوند میداند که تو پیامبرش هستی، و خداوند گواهی میدهد که منافقان دروغگو هستند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در متن آیه به نخستین نشانه نفاق اشاره میشود به این شکل که آنها نزد پیامبر اسلام میآمدند و میگفتند ما شهادت میدهیم که تو پیامبر خدایی. اما خداوند بر دروغگویی آنان گواهی میدهد و دورویی آنها را برملا میکند. چراکه آنان با زبان اظهار ایمان میکنند؛ اما در دلشان خبری از ایمان نیست و عقیدهای به خدا و دین او ندارند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره منافقون، شصت و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حج و پیش از سوره مجادله نازل شد. این سوره را مدنی دانستهاند. در سوره منافقون، یک آیه ناسخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۵۴۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۴۶۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۵۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۵۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۱۴۸–۱۴۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره منافقون»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۹۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.