آیه ۱ سوره منافقون

آیه ۱ سوره منافقون

مشخصات قرآنی
نام سوره	منافقون
تعداد آیات سوره	۱۱
شماره آیه	۱
شماره جزء	۲۸
شماره حزب	۱۱۱
اطلاعات دیگر
{{{page}}} آیه قبل	آیه بعد {{{page}}}

آیه ۱ سوره منافقون یکمین آیه از شصت و سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در اولین آیه سوره، اظهار ایمان دروغین منافقان که اصلی‌ترین پایه نفاق آنان است؛ مطرح شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:

 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ إِذَا جَاءَكَ الْمُنَافِقُونَ قَالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَكَاذِبُونَ  

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:

«به نام خداوند بخشندة مهربان، هنگامی‌که منافقان نزد تو می‌آیند می‌گویند: گواهی می‌دهیم که تو پیغمبر خدایی و خداوند می‌داند که تو فرستادة خدا می‌باشی، و خداوند گواهی می‌دهد که منافقان دروغگویند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:

«به نام خداوند بخشنده مهربان، منافقان چون به نزد تو آیند گویند گواهی می‌دهیم که تو پیامبر خدا هستی، و خداوند می‌داند که تو پیامبرش هستی، و خداوند گواهی می‌دهد که منافقان دروغگو هستند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در متن آیه به نخستین نشانه نفاق اشاره می‌شود به این شکل که آنها نزد پیامبر اسلام می‌آمدند و می‌گفتند ما شهادت می‌دهیم که تو پیامبر خدایی. اما خداوند بر دروغ‌گویی آنان گواهی می‌دهد و دورویی آنها را برملا می‌کند. چراکه آنان با زبان اظهار ایمان می‌کنند؛ اما در دلشان خبری از ایمان نیست و عقیده‌ای به خدا و دین او ندارند.

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره منافقون، شصت و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حج و پیش از سوره مجادله نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند. در سوره منافقون، یک آیه ناسخ گزارش کرده‌اند.

پانویس

منابع

• خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (رده)
• دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
• رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (رده)
• گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
• طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
• مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.