آیه ۱۰ سوره طلاق: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۰ سوره طلاق''' دهمین [[آیه]] از شصت و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۱۰ سوره طلاق''' دهمین [[آیه]] از شصت و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به [[عذاب]] [[قیامت]] اقوامی از پیشینیان اشاره شده است که در دنیا به مخالفت با برنامه‌های [[خدا]] و [[پیامبران|رسولانش]] برخاستند و در نتیجه آن به عاقبت و عذابی دردناک دچار شده و هلاک گردیدند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که برطبق متن آیه [[خداوند]] عذاب شدیدی را در [[آخرت]]، برای [[امت]]<nowiki/>های سرکش و طغیان‌گر گذشته آماده ساخته که این عذاب، عذابی دردناک، خوارکننده، رسواگر و همیشگی در [[جهنم]] است و از هم اکنون برایشان فراهم شده است. سپس از [[مومنان|اهل ایمان]] درخواست می‌شود که از مخالفت با خدا بپرهیزند تا به چنین سرنوشتی گرفتار نگردند و در پایان آیه به مومنان اینگونه خطاب می‌شود: «خداوند آن چیزی را که مایه تذکر شماست؛ بر شما نازل کرده است.» به گفته مکارم، منظور از «[[ذکر]]» به باور برخی [[مفسران]] «[[قرآن]]» و از دیدگاه بعضی دیگر «[[رسول خدا|رسول خد]]<nowiki/>ا» می‌باشد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۵۶-۲۵۷|ج=۲۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۰۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | طلاق | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۲ | ||||
| شماره آیه | ۱۰ | ||||
| شماره جزء | ۲۸ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۰ سوره طلاق دهمین آیه از شصت و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به عذاب قیامت اقوامی از پیشینیان اشاره شده است که در دنیا به مخالفت با برنامه‌های خدا و رسولانش برخاستند و در نتیجه آن به عاقبت و عذابی دردناک دچار شده و هلاک گردیدند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ الَّذِينَ آمَنُوا ۚ قَدْ أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْكُمْ ذِكْرًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«خداوند برای آنان عذابی سخت آماده کرده است پس ای خردمندان مؤمن! از خدا بترسید، به‌راستی خداوند به سوی شما کتاب فرستاده است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«خداوند برای آنان عذابی سهمگین آماده کرده است، پس ای خردمندان مؤمن از خداوند پروا کنید، به راستی که خداوند به سوی شما پندآموزی فرستاده است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که برطبق متن آیه خداوند عذاب شدیدی را در آخرت، برای امت‌های سرکش و طغیان‌گر گذشته آماده ساخته که این عذاب، عذابی دردناک، خوارکننده، رسواگر و همیشگی در جهنم است و از هم اکنون برایشان فراهم شده است. سپس از اهل ایمان درخواست می‌شود که از مخالفت با خدا بپرهیزند تا به چنین سرنوشتی گرفتار نگردند و در پایان آیه به مومنان اینگونه خطاب می‌شود: «خداوند آن چیزی را که مایه تذکر شماست؛ بر شما نازل کرده است.» به گفته مکارم، منظور از «ذکر» به باور برخی مفسران «قرآن» و از دیدگاه بعضی دیگر «رسول خدا» می‌باشد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره طلاق، شصت و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره دهر و پیش از سوره بینه نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند. در سوره طلاق، یک آیه ناسخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۵۶۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۵۴۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۵۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۵۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۲۵۶-۲۵۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره طلاق»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۹۸۵.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
