تفسیر نورالثقلین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{عنوان مورب}} | {{عنوان مورب}} | ||
'''''تفسیر نورالثقلین''''' کتابی در [[تفسیر قرآن|تفسیر]] [[قرآن]] و مشهورترین اثر [[حویزی]] مفسر و [[حدیث|محدث]] [[شیعه دوازده‌امامی|شیعی]] قرن یازدهم هجری است که به [[زبان عربی]] تألیف شده است. «نورالثقلین» از کتاب‌های تفسیر روایی [[قرآن]] به‌شمار می‌آید که مؤلف در ذیل سوره‌های قرآن [[روایات]] [[اهل بیت]] را گردآوری کرده است. در تلفظ نام کتاب گروهی آن را «نورالثقَلَین» گفته‌اند که در این صورت به معنای نور جن و انس خواهد بود؛ اما به گزارش [[دانشنامه جهان اسلام]]، تلفظ صحیح آن، «نور الثقْلین» است که منظور قرآن و [[عترت]] است. از ویژگی‌های کتاب اینست که نویسنده در این تفسیر به شرح تمام [[آیه|آیات]] قرآن نپرداخته و دربارهٔ محتوای روایات نیز نظرات شخصی خود را بیان نکرده است. بنابه آنچه که مؤلف در مقدمه کتاب ذکر کرده، هدفش از نوشتن کتاب، گردآوری مجموعه‌ای منظم و مدون از روایات اهل بیت در موضوع تفسیر قرآن بوده است.<ref>{{پک|یزدی ثانی|۱۳۹۶|ک=دانشنامه جهان اسلام|ف=حویزی}}</ref> | '''''تفسیر نورالثقلین''''' کتابی در [[تفسیر قرآن|تفسیر]] [[قرآن]] و مشهورترین اثر [[حویزی]] مفسر و [[حدیث|محدث]] [[شیعه دوازده‌امامی|شیعی]] قرن یازدهم هجری است که به [[زبان عربی]] تألیف شده است. «نورالثقلین» از کتاب‌های تفسیر روایی [[قرآن]] به‌شمار می‌آید که مؤلف در ذیل سوره‌های قرآن [[روایات]] [[اهل بیت]] را گردآوری کرده است. در تلفظ نام کتاب گروهی آن را «نورالثقَلَین» گفته‌اند که در این صورت به معنای نور جن و انس خواهد بود؛ اما به گزارش [[دانشنامه جهان اسلام]]، تلفظ صحیح آن، «نور الثقْلین» است که منظور قرآن و [[عترت]] است. از ویژگی‌های کتاب اینست که نویسنده در این تفسیر به شرح تمام [[آیه|آیات]] قرآن نپرداخته و دربارهٔ محتوای روایات نیز نظرات شخصی خود را بیان نکرده است. بنابه آنچه که مؤلف در مقدمه کتاب ذکر کرده، هدفش از نوشتن کتاب، گردآوری مجموعه‌ای منظم و مدون از روایات اهل بیت در موضوع تفسیر قرآن بوده است.<ref>{{پک|یزدی ثانی|۱۳۹۶|ک=دانشنامه جهان اسلام|ف=حویزی}}</ref> | ||
== محتوا == | |||
[[عبدالعلی الاهوازی]] در ''تفسیر نورالثقلین'' ۱۴۰۰۰ روایت را در موضوع تفسیر گزارش کرده است. در میان این تفاسیر، بیشتر روایات به ترتیب از [[محمد]]، [[جعفر صادق]] و [[محمد باقر]] روایت شده‌اند. گفته شده که ۱۳ درصد از این کتاب، روایت‌های نقل شده از محمد باقر است.<ref>{{پک|Buckley|2020|ک=Muḥammad al-Bāqir|زبان=en}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۸: | خط ۱۱: | ||
=== منابع === | === منابع === | ||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=یزدی ثانی|نام=هادی|پیوند نویسنده=یزدی ثانی|ویراستار=|مقاله=حویزی|دانشنامه=دانشنامه جهان اسلام|عنوان جلد=دانشنامه جهان اسلام|سال=۱۳۹۶|ناشر=بنیاد دایرة المعارف اسلامی|مکان=تهران|پیوند مدخل=https://lib.eshia.ir/23019/1/6661/}} | * {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=یزدی ثانی|نام=هادی|پیوند نویسنده=یزدی ثانی|ویراستار=|مقاله=حویزی|دانشنامه=دانشنامه جهان اسلام|عنوان جلد=دانشنامه جهان اسلام|سال=۱۳۹۶|ناشر=بنیاد دایرة المعارف اسلامی|مکان=تهران|پیوند مدخل=https://lib.eshia.ir/23019/1/6661/}} | ||
{{چپ‌چین}} | |||
{{تفسیر قرآن}} | * {{یادکرد کتاب|عنوان=Muḥammad al-Bāqir|تاریخ=2020|نشانی=http://dx.doi.org/10.1163/1573-3912_ei3_COM_36641|ناشر=Encyclopaedia of Islam, THREE|ویرایش=Kate Fleet, Gudrun Krämer, Denis Matringe, John Nawas, Everett Rowson|نام خانوادگی۱=Buckley|نام۱=.Ron P}} | ||
{{پایان چپ‌چین}}{{تفسیر قرآن}} | |||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۳۹
تفسیر نورالثقلین کتابی در تفسیر قرآن و مشهورترین اثر حویزی مفسر و محدث شیعی قرن یازدهم هجری است که به زبان عربی تألیف شده است. «نورالثقلین» از کتاب‌های تفسیر روایی قرآن به‌شمار می‌آید که مؤلف در ذیل سوره‌های قرآن روایات اهل بیت را گردآوری کرده است. در تلفظ نام کتاب گروهی آن را «نورالثقَلَین» گفته‌اند که در این صورت به معنای نور جن و انس خواهد بود؛ اما به گزارش دانشنامه جهان اسلام، تلفظ صحیح آن، «نور الثقْلین» است که منظور قرآن و عترت است. از ویژگی‌های کتاب اینست که نویسنده در این تفسیر به شرح تمام آیات قرآن نپرداخته و دربارهٔ محتوای روایات نیز نظرات شخصی خود را بیان نکرده است. بنابه آنچه که مؤلف در مقدمه کتاب ذکر کرده، هدفش از نوشتن کتاب، گردآوری مجموعه‌ای منظم و مدون از روایات اهل بیت در موضوع تفسیر قرآن بوده است.[۱]
محتوا
عبدالعلی الاهوازی در تفسیر نورالثقلین ۱۴۰۰۰ روایت را در موضوع تفسیر گزارش کرده است. در میان این تفاسیر، بیشتر روایات به ترتیب از محمد، جعفر صادق و محمد باقر روایت شده‌اند. گفته شده که ۱۳ درصد از این کتاب، روایت‌های نقل شده از محمد باقر است.[۲]
پانویس
ارجاعات
منابع
- یزدی ثانی، هادی (۱۳۹۶). «حویزی». دانشنامه جهان اسلام. تهران: بنیاد دایرة المعارف اسلامی.
- Buckley، .Ron P (۲۰۲۰). Muḥammad al-Bāqir (ویراست Kate Fleet, Gudrun Krämer, Denis Matringe, John Nawas, Everett Rowson). Encyclopaedia of Islam, THREE.