سوره جاثیه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
== نام == | == نام == | ||
نام مشهور این سوره «جاثیه» به معنای زانوزده است که از آیه بیست و هشتم گرفته شده است. این کلمه یکبار و تنها در اینجا بهکار رفته است. طبق گزارش [[ابن ندیم]] «الشریعه» نام دیگر سوره و بر گرفته از آیه ۱۸ است. این نام در نزد اهل حرمین مشهور بوده است.<ref>{{پک|مطیع |۱۳۸۸|ک=دانشنامه بزرگ اسلامی|ف=جاثیه}}</ref> | نام مشهور این سوره «جاثیه» به معنای زانوزده است که از آیه بیست و هشتم گرفته شده است. این کلمه یکبار و تنها در اینجا بهکار رفته است. طبق گزارش [[ابن ندیم]] «الشریعه» نام دیگر سوره و بر گرفته از آیه ۱۸ است. این نام در نزد اهل حرمین مشهور بوده است.<ref>{{پک|مطیع |۱۳۸۸|ک=دانشنامه بزرگ اسلامی|ف=جاثیه}}</ref> به جهت آمدن واژه «دهر» در آیه ۲۴ این سوره، به سوره دهر نیز نامیده شده است.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۹۰|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۷۸۸|ج=۱}}</ref> | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
=== منابع === | === منابع === | ||
*{{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=دفتر تبلیغات اسلامی|نام=|پیوند نویسنده=دفتر تبلیغات اسلامی|ویراستار=|مقاله=اسامی سوره جاثیه|دانشنامه=فرهنگنامه علوم قرآن|عنوان جلد=فرهنگنامه علوم قرآن|سال=۱۳۹۰|ناشر=دفتر تبلیغات اسلامی|مکان=تهران|پیوند مدخل=}} | |||
*{{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=مطیع|نام=مهدی|پیوند نویسنده=مهدی مطیع|ویراستار=|مقاله=جاثیه|دانشنامه=[[دانشنامه بزرگ اسلامی]]|عنوان جلد=دانشنامه بزرگ اسلامی|سال=۱۳۸۸|ناشر=[[مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]]|مکان=تهران|پیوند مدخل=https://lib.eshia.ir/23022/17/6337}} | *{{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=مطیع|نام=مهدی|پیوند نویسنده=مهدی مطیع|ویراستار=|مقاله=جاثیه|دانشنامه=[[دانشنامه بزرگ اسلامی]]|عنوان جلد=دانشنامه بزرگ اسلامی|سال=۱۳۸۸|ناشر=[[مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]]|مکان=تهران|پیوند مدخل=https://lib.eshia.ir/23022/17/6337}} | ||
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=مکارم شیرازی|نام=ناصر|عنوان=تفسیر نمونه|سال=۱۳۷۴|مکان=تهران|ناشر=دار الکتب الاسلامیه|پیوند نویسنده=مکارم شیرازی|پیوند=https://lib.eshia.ir/50082/21/223|کوشش=|مترجم=}} | * {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=مکارم شیرازی|نام=ناصر|عنوان=تفسیر نمونه|سال=۱۳۷۴|مکان=تهران|ناشر=دار الکتب الاسلامیه|پیوند نویسنده=مکارم شیرازی|پیوند=https://lib.eshia.ir/50082/21/223|کوشش=|مترجم=}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
نسخهٔ ۱۳ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۴۳
جاثیة | |||||
---|---|---|---|---|---|
دستهبندی | مکی | ||||
اطلاعات آماری | |||||
شمارهٔ نزول | ۶۵ | ||||
جزء | ۲۵ | ||||
شمار آیهها | ۳۷ | ||||
شمار واژهها | ۴۷۵ | ||||
شمار حرفها | ۲۱۶۲ | ||||
متن سوره | |||||
|
|
سوره جاثیه چهل و پنجمین سوره قرآن و دارای ۳۷ آیه است. از سورههای مکی قرآن است که به ترتیب نزول شصت و پنجمین سوره آن بهشمار میآید.[۱]
نام
نام مشهور این سوره «جاثیه» به معنای زانوزده است که از آیه بیست و هشتم گرفته شده است. این کلمه یکبار و تنها در اینجا بهکار رفته است. طبق گزارش ابن ندیم «الشریعه» نام دیگر سوره و بر گرفته از آیه ۱۸ است. این نام در نزد اهل حرمین مشهور بوده است.[۲] به جهت آمدن واژه «دهر» در آیه ۲۴ این سوره، به سوره دهر نیز نامیده شده است.[۳]
محتوا
مفسرانی مانند حسن بصری، جابر بن زید و عکرمه تمامی آیات آن را مکی میدانند؛ در حالیکه بر اساس روایتی از ابن عباس و قتاده آیه ۱۴ این سوره در مدینه بر پیامبر اسلام نازل شده است. واژه «آیات» پرتکرارترین کلمه در این سوره است که ۱۲ بار و در ۱۱ آیه آن آمده است.[۴] از محتوای آن به بحثهایی پیرامون قرآن، توحید، پاسخ به مادهباوری، سرنوشت اقوام گذشته، و حوادث قیامت میتوان اشاره کرد. این سوره با اوصاف و نامهای خدا آغاز شده و با آنها نیز پایان مییابد.[۵]
پانویس
ارجاعات
منابع
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «اسامی سوره جاثیه». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- مطیع، مهدی (۱۳۸۸). «جاثیه». دانشنامه بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دار الکتب الاسلامیه.