محکم و متشابه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
=== ارجاعات === | === ارجاعات === | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۴: | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های قرآن]] | [[رده:آیه‌های قرآن]] | ||
نسخهٔ ۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۴۱
بحث آیات محکم و متشابه از ابتدای نزول قرآن مورد توجه مفسران بوده، چرا که خود قرآن از آن در آیه ۷ سوره آل‌عمران یاد کرده است: 
هُوَ الَّذِی أَنزَلَ عَلَیْکَ الْکِتَابَ مِنْهُ ءَایَاتٌ محّْکَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْکِتَابِ وَ أُخَرُ مُتَشَابِهَات… 
(ترجمه: قسمتی از آن، آیات محکم است که اساس این کتاب بوده و قسمتی دیگر متشابه).[۱] محکم از «حکم، أحکم» به معنای «أتقن» است که اسم مفعول باب افعال بوده و به معنای متقن و ممنوع از فساد و اخلال است. متشابه نیز از ریشه «شبه» به معنی «مثل» است که اسم فاعل باب تفاعل است و به معنای چیزی است که شباهت به دیگری دارد.[۲]
در احادیث شیعه
اصل وجود محکم و متشابه در قرآن، روایتی از جعفر صادق به نقل از پیامبر اسلام چنین آمده است: «مَنْ عَمِلَ بِالْمَقَایِیسِ فَقَدْ هَلَکَ وَ أَهْلَکَ وَ مَنْ أَفْتَی النَّاسَ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَ هُوَ لَا یَعْلَمُ النَّاسِخَ مِنَ الْمَنْسُوخِ وَ الْمُحْکَمَ مِنَ الْمُتَشَابِهِ فَقَدْ هَلَکَ وَ أَهْلَکَ» «هرکس به قیاس عمل کند هم خود را هلاک کرده و هم دیگران را و کسی که بدون علم فتوا دهد، [یعنی] ناسخ را از منسوخ و محکم را از متشابه تشخیص نمی‌دهد، خود و دیگران را هلاک می‌کند.»[۳]
پانویس
ارجاعات
- ↑ فاکر میبدی ۱۳۸۷، ص. ۸۰.
- ↑ فاکر میبدی ۱۳۸۷، ص. ۸۲.
- ↑ فاکر میبدی ۱۳۸۷، ص. ۸۴.
منابع
- فاکر میبدی، محمد (۱۳۸۷). «هستی و چیستی محکم و متشابه». نشریه تحقیقات علوم قرآن و حدیث (۹).