آیه ۹ سوره ضحی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۹ سوره ضحی''' نهمین [[آیه]] از نود و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. به دنبال بیان [[ | '''آیه ۹ سوره ضحی''' نهمین [[آیه]] از نود و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. به دنبال بیان [[نعمت]]<nowiki/>ها در آیات قبلی، در این آیه به تناسب [[آیه ۶ سوره ضحی|آیه شش]] دستور به حمایت از یتیمان به [[محمد|پیامبر اسلام]] و سایر [[مسلمانان]] داده می‌شود. در این آیه از مسلمانان درخواست می‌شود که به یتیمان عنایت و محبت خاصی داشته باشند و هرگز آنها را تحقیر نکنند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که به دنبال بیان نعمتها در آیات قبلی، در این آیه به تناسب آیه اول دستور به حمایت از یتیمان به پیامبر اسلام و سایر مسلمانان داده می‌شود. در این آیه از مسلمانان درخواست می‌شود که به یتیمان عنایت و محبت خاصی داشته باشند و هرگز آنها را تحقیر نکنند. بنابر دستور آیه علاوه بر اطعام و [[انفاق]] به یتیمان، توجه و دلجویی کردن از آنها دارای اهمیت بالایی است و در [[روایات اسلامی|روایات]] بسیاری به آن تأکید و توصیه شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که به دنبال بیان نعمتها در آیات قبلی، در این آیه به تناسب آیه اول دستور به حمایت از یتیمان به پیامبر اسلام و سایر مسلمانان داده می‌شود. در این آیه از مسلمانان درخواست می‌شود که به یتیمان عنایت و محبت خاصی داشته باشند و هرگز آنها را تحقیر نکنند. بنابر دستور آیه علاوه بر اطعام و [[انفاق]] به یتیمان، توجه و دلجویی کردن از آنها دارای اهمیت بالایی است و در [[روایات اسلامی|روایات]] بسیاری به آن تأکید و توصیه شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۰۶–۱۰۷|ج=۲۷}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ ۱۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۸
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | ضحی | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱ | ||||
| شماره آیه | ۹ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۹ سوره ضحی نهمین آیه از نود و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. به دنبال بیان نعمتها در آیات قبلی، در این آیه به تناسب آیه شش دستور به حمایت از یتیمان به پیامبر اسلام و سایر مسلمانان داده می‌شود. در این آیه از مسلمانان درخواست می‌شود که به یتیمان عنایت و محبت خاصی داشته باشند و هرگز آنها را تحقیر نکنند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس به یتیم ستم مکن»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«پس با یتیم تندی مکن»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که به دنبال بیان نعمتها در آیات قبلی، در این آیه به تناسب آیه اول دستور به حمایت از یتیمان به پیامبر اسلام و سایر مسلمانان داده می‌شود. در این آیه از مسلمانان درخواست می‌شود که به یتیمان عنایت و محبت خاصی داشته باشند و هرگز آنها را تحقیر نکنند. بنابر دستور آیه علاوه بر اطعام و انفاق به یتیمان، توجه و دلجویی کردن از آنها دارای اهمیت بالایی است و در روایات بسیاری به آن تأکید و توصیه شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره ضحی، نود و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، یازدهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره فجر و پیش از سوره انشراح نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۲۰۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۵۲۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۱۰۶–۱۰۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره ضحی»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۹۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
