آیه ۲ سوره انشراح: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲ سوره انشراح''' دومین [[آیه]] از نود و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به برداشتن بار بزرگی از [[محمد|پیامبر اسلام]] توسط [[خداوند]] اشاره شده است که براساس نظر [[تفسیر قرآن|مفسران]]، منظور از «وزر» در اینجا بار سنگین [[وحی]] در ابتدای نزول [[قرآن]]، گمراهی و لجاجت [[مشرکان]] و اذیت و آزار آنان می‌باشد. | '''آیه ۲ سوره انشراح''' دومین [[آیه]] از نود و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به برداشتن بار بزرگی از [[محمد|پیامبر اسلام]] توسط [[خداوند]] اشاره شده است که براساس نظر [[تفسیر قرآن|مفسران]]، منظور از «وزر» در اینجا بار سنگین [[وحی]] در ابتدای نزول [[قرآن]]، گمراهی و لجاجت [[مشرکان]] و اذیت و آزار آنان می‌باشد. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به برداشتن بار بزرگی از پیامبر اسلام توسط خداوند اشاره شده است که براساس نظر مفسران، منظور از «وزر» در اینجا بار سنگین وحی، گمراهی و لجاجت مشرکان و اذیت و آزار آنان می‌باشد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به برداشتن بار بزرگی از پیامبر اسلام توسط خداوند اشاره شده است که براساس نظر مفسران، منظور از «وزر» در اینجا بار سنگین وحی، گمراهی و لجاجت مشرکان و اذیت و آزار آنان می‌باشد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۲۴–۱۲۵|ج=۲۷}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ ۱۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۰
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انشراح | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸ | ||||
| شماره آیه | ۲ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲ سوره انشراح دومین آیه از نود و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به برداشتن بار بزرگی از پیامبر اسلام توسط خداوند اشاره شده است که براساس نظر مفسران، منظور از «وزر» در اینجا بار سنگین وحی در ابتدای نزول قرآن، گمراهی و لجاجت مشرکان و اذیت و آزار آنان می‌باشد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَوَضَعْنَا عَنْكَ وِزْرَكَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و بار سنگین تو را از (دوش) تو برنگرفتیم؟»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و بارت را [از دوشت] برنگرفتیم؟»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به برداشتن بار بزرگی از پیامبر اسلام توسط خداوند اشاره شده است که براساس نظر مفسران، منظور از «وزر» در اینجا بار سنگین وحی، گمراهی و لجاجت مشرکان و اذیت و آزار آنان می‌باشد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انشراح، نود و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، دوازدهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره ضحی و پیش از سوره عصر نازل شد. در مکی یا مدنی بودن این سوره اختلاف نظر است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۲۰۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۵۲۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۱۲۴–۱۲۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انشراح»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۷۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
