آیه ۶ سوره زلزال: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۶ سوره زلزال''' ششمین [[آیه]] از نود و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۶ سوره زلزال''' ششمین [[آیه]] از نود و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیات پیشین، در این آیه به خروج انسانها از [[قبر]]<nowiki/>ها اشاره می‌شود که پس از برپایی صحنه [[محشر]] به صورت گروه‌هایی مختلف و پراکنده در آنجا حاضر شده و اعمالشان به آنها نشان داده می‌شود. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیات پیشین، در این آیه به خروج انسانها از قبرها اشاره می‌شود که پس از برپایی صحنه محشر به صورت گروه‌هایی مختلف و پراکنده در آنجا حاضر شده و اعمالشان به آنها نشان داده می‌شود. [[تفسیر قرآن|مفسران]] درباره لغت «اشتات» (پراکنده) معتقدند این پراکندگی انسانها ممکن است به خاطر این باشد که اهل هر [[دین]] یا [[مذهب|مذهبی]] جداگانه وارد محشر می‌شوند یا اینکه هر [[امت|امتی]] با [[امام]] و رهبر خویش در آنجا حاضر می‌شوند. احتمال دارد به این علت باشد که گروهی با چهره‌هایی خندان و بانشاط و گروهی با صورت‌هایی عبوس و تاریک محشور می‌شوند. بنابه عقیده مکارم، منظور از «لیروا اعمالهم» تجسم اعمال و مشاهده خودِ اعمال می‌باشد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۲۶-۲۲۷|ج=۲۷}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۱۲ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۲۸
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | زلزال | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸ | ||||
| شماره آیه | ۶ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶ سوره زلزال ششمین آیه از نود و نهمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیات پیشین، در این آیه به خروج انسانها از قبرها اشاره می‌شود که پس از برپایی صحنه محشر به صورت گروه‌هایی مختلف و پراکنده در آنجا حاضر شده و اعمالشان به آنها نشان داده می‌شود.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«در آن روز مردم به (حال) پراکنده بر آیند تا (کیفر) اعمالشان به آنان نماینده شود»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«در چنین روز انسانها گروه گروه باز گردند تا [نتیجه و حاصل] کارهایشان را به آنان بنمایانند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیات پیشین، در این آیه به خروج انسانها از قبرها اشاره می‌شود که پس از برپایی صحنه محشر به صورت گروه‌هایی مختلف و پراکنده در آنجا حاضر شده و اعمالشان به آنها نشان داده می‌شود. مفسران درباره لغت «اشتات» (پراکنده) معتقدند این پراکندگی انسانها ممکن است به خاطر این باشد که اهل هر دین یا مذهبی جداگانه وارد محشر می‌شوند یا اینکه هر امتی با امام و رهبر خویش در آنجا حاضر می‌شوند. احتمال دارد به این علت باشد که گروهی با چهره‌هایی خندان و بانشاط و گروهی با صورت‌هایی عبوس و تاریک محشور می‌شوند. بنابه عقیده مکارم، منظور از «لیروا اعمالهم» تجسم اعمال و مشاهده خودِ اعمال می‌باشد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره زلزال، نود و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حدید و پیش از سوره نساء نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۲۵۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۵۷۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۲۲۶-۲۲۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره زلزال»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۹۱۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
