آیه ۳ سوره فیل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳ سوره فیل''' سومین [[آیه]] از صد و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. [[قرآن]] در این آیه به قسمتی از ماجرای [[اصحاب فیل]] اشاره کرده و به شرح چگونگی هلاکت لشکریان [[ابرهه]] پرداخته است. | '''آیه ۳ سوره فیل''' سومین [[آیه]] از صد و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. [[قرآن]] در این آیه به قسمتی از ماجرای [[اصحاب فیل]] اشاره کرده و به شرح چگونگی هلاکت لشکریان [[ابرهه]] پرداخته است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه به قسمتی از ماجرای اصحاب فیل اشاره کرده و به شرح چگونگی هلاکت لشکریان ابرهه پرداخته است. به گزارش او، [[الله|خداوند]] برای مقابله و نابودی لشکریان گروهی از پرندگان را فرستاده است که بنابه نقل مشهور این پرندگان شبیه پرستو یا چلچله بوده‌اند که از سمت دریای احمر به سراغ سپاه فیل آمدند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه به قسمتی از ماجرای اصحاب فیل اشاره کرده و به شرح چگونگی هلاکت لشکریان ابرهه پرداخته است. به گزارش او، [[الله|خداوند]] برای مقابله و نابودی لشکریان گروهی از پرندگان را فرستاده است که بنابه نقل مشهور این پرندگان شبیه پرستو یا چلچله بوده‌اند که از سمت دریای احمر به سراغ سپاه فیل آمدند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۳۶–۳۳۷|ج=۲۷}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ ۱۵ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۷
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | فیل | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵ | ||||
| شماره آیه | ۳ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳ سوره فیل سومین آیه از صد و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در این آیه به قسمتی از ماجرای اصحاب فیل اشاره کرده و به شرح چگونگی هلاکت لشکریان ابرهه پرداخته است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَأَرْسَلَ عَلَيْهِمْ طَيْرًا أَبَابِيلَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و گروه گروه پرندگان را بر آنان فرستاد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و بر سر آنان پرندگانی فوج‌فوج فرستاد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه به قسمتی از ماجرای اصحاب فیل اشاره کرده و به شرح چگونگی هلاکت لشکریان ابرهه پرداخته است. به گزارش او، خداوند برای مقابله و نابودی لشکریان گروهی از پرندگان را فرستاده است که بنابه نقل مشهور این پرندگان شبیه پرستو یا چلچله بوده‌اند که از سمت دریای احمر به سراغ سپاه فیل آمدند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره فیل، صد و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نوزدهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره کافرون و پیش از سوره فلق نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۲۹۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۶۱۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۰۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۰۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۳۳۶–۳۳۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره فیل»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۱۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
