سوره یس: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
این سوره به بیان اصول سه گانه دین: نبوت، توحید،معاد . نخست از نبوت شروع شده است، و حال مردم در قبول و رد دعوت انبیا بیان می کند، و بیان می کند که : نتیجه دعوت حق انبياء، احیای آنان است و اینکه مردم در راه سعادت قرار بگیرند و حجت بر مخالفان تمام کند در بطور کلی تکمیل هر دو گروه است، عده ای در راه سعادت و دیگر در راه شقاوت. | این سوره به بیان اصول سه گانه دین: نبوت، توحید،معاد . نخست از نبوت شروع شده است، و حال مردم در قبول و رد دعوت انبیا بیان می کند، و بیان می کند که : نتیجه دعوت حق انبياء، احیای آنان است و اینکه مردم در راه سعادت قرار بگیرند و حجت بر مخالفان تمام کند در بطور کلی تکمیل هر دو گروه است، عده ای در راه سعادت و دیگر در راه شقاوت. | ||
سپس این سوره بعد از بیان مسئله نبوت به توحید می پردازد.و آياتى در باب توحید برمى‌شمارد، و سپس در ادامه توحید به مسئله معاد پرداخته شده، زنده شدن مردم را در قيامت براى گرفتن جزا، و جداسازى مجرمين از متقين را بيان نموده و | سپس این سوره بعد از بیان مسئله نبوت به توحید می پردازد.و آياتى در باب توحید برمى‌شمارد، و سپس در ادامه توحید به مسئله معاد پرداخته شده، زنده شدن مردم را در قيامت براى گرفتن جزا، و جداسازى مجرمين از متقين را بيان نموده و سپس حال هر يك از اين دو طايفه را توصيف مى‌كند. | ||
و در آخر دوباره به همان مطلبى كه آغاز كرده بود برگشته، خلاصه‌اى از نبوت،توحید،معاد را بيان، و بر آنها استدلال مى‌كند و سوره را ختم مى‌نمايد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=علامه طباطبایی|سال=1363|مکان=قم|ناشر=بنياد علمي و فرهنگي علامه طباطبايي|پیوند=https://lib.eshia.ir/50081/17/89|کوشش=|نام۱=|نام۲=|نام خانوادگی۱=|نام خانوادگی۲=|پیوند نویسنده۲=|پیوند نویسنده۱=}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۱ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۴۹
| یس | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| دسته‌بندی | مکی | ||||
| نام‌های دیگر | قلب قرآن، حبیب نجار، معمّه، دافعه، قاضیه، العظیمه عندالله | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| شمارهٔ نزول | ۴۱ | ||||
| جزء | ۲۲ و ۲۳ | ||||
| حزب | ۴۴ | ||||
| شمار آیه‌ها | ۸۳ | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
«سوره یس» معروف به قلب قران و سی و ششمین سوره قرآن است و دارای ۸۳ آیه می‌باشد. بزرگان نقل کرده‌اند که این سوره به بیان اصول دین (توحید، نبوت و معاد) پرداخته است.[۱]
نام‌گذاری
این سوره با حروف مُقَطَّعه یاء و سین آغاز می‌شود؛ لذا این سوره را یاسین می‌نامند. همچنین این سوره را سوره «حبیب نجار» نیز نامیده‌اند؛ چراکه داستان حبیب نجار در آیات ۱۳ تا ۳۰ آمده است.[۲] نام‌های دیگر این سوره «قاضیه» به علت برآورده کردن حاجات، «العظیمه عندالله».[۳] «مُعَمَّه» و «المُدافعة القاضیة» است؛ زیرا خیر دنیا و آخرت را برای تلاوت کنندگان این سوره به ارمغان می‌آورد و بدی‌ها و زشتی‌ها را از آنها دفع می‌کند و هر حاجتی را برایش برآورده می‌سازد. و همچنین از ششمین امام شیعیان، جعفر صادق نقل شده است که سوره یس به عنوان «ریحانة القرآن» است.[۴]
شأن نزول
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره یس، سی و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره جن و پیش از سوره فرقان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره یس، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۵]
محتوا و هدف سوره
این سوره به بیان اصول سه گانه دین: نبوت، توحید،معاد . نخست از نبوت شروع شده است، و حال مردم در قبول و رد دعوت انبیا بیان می کند، و بیان می کند که : نتیجه دعوت حق انبياء، احیای آنان است و اینکه مردم در راه سعادت قرار بگیرند و حجت بر مخالفان تمام کند در بطور کلی تکمیل هر دو گروه است، عده ای در راه سعادت و دیگر در راه شقاوت.
سپس این سوره بعد از بیان مسئله نبوت به توحید می پردازد.و آياتى در باب توحید برمى‌شمارد، و سپس در ادامه توحید به مسئله معاد پرداخته شده، زنده شدن مردم را در قيامت براى گرفتن جزا، و جداسازى مجرمين از متقين را بيان نموده و سپس حال هر يك از اين دو طايفه را توصيف مى‌كند.
و در آخر دوباره به همان مطلبى كه آغاز كرده بود برگشته، خلاصه‌اى از نبوت،توحید،معاد را بيان، و بر آنها استدلال مى‌كند و سوره را ختم مى‌نمايد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ «سوره یس». دانشنامه اسلامی.
- ↑ دانش نامه قران و قرآن پژوهی، ۲: ۱۲۴۷.
- ↑ مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
- ↑ ویکی شیعه.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره یس»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۸۰.
- ↑ علامه طباطبایی. قم: بنياد علمي و فرهنگي علامه طباطبايي. ۱۳۶۳.
منابع
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره نبأ». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.