سوره آل‌عمران

سورهٔ قرآن

آل عمران
دسته‌بندی	مدنی
نام‌های دیگر	طیبه، دیابیج القرآن، زهراء
اطلاعات آماری
شمارهٔ نزول	۸۹
جزء	۳ و ۴
حزب‌	۱۰–۱۵
شمار آیه‌ها	۲۰۰
شمار واژه‌ها	۳۴۸۰
شمار حرف‌ها	۱۴۵۲۵
متن سوره
ترجمهٔ فارسی
بقره بقره	نساء نساء

سوره آل‌عمران سومین سوره قرآن در ترتیب مصحف کنونی و هشتاد و نهمين سوره از نظر ترتیب نزول است که پيش از سوره احزاب و پس از سوره انفال نازل شده است. ۲۰۰ آیه، ۳۴۸۰ یا ۳۵۰۸ کلمه و ۱۴۵۲۵ يا ۱۴۹۸۴ حرف دارد. بنابه گزارش تمامی منابع اسلامی از سوره‌های مدنی قرآن است. سوره آل‌عمران با حروف مقطعه آغاز شده و به غیر از این نام، به اسامی «طیّبه»، «زهراء» و «دیباج القرآن» نیز معروف است. شناخت مردم و جامعه، جريان ولادت عيسى و يحيى، يادکرد برخى از غزوات اسلام، ماجرای مباهله، مقام شهيد و فضيلت جانبازى و مسائل عقيدتی از نکات مهم محتوایی سوره هستند.

نام‌ها

در نزد قرآن شناسان ۴ نام‌ برای این سوره گزارش شده است. آل‌عمران مشهورترین نام آن است که برگرفته از آیه ۳۳ سوره است. «طیّبه» به معنای پاکیزه و «زهراء» به معنی درخشان و «ديباج‌القرآن» يا «ديابيج‌القرآن» اسامی دیگر این سوره است که در فرهنگ‌نامه علوم قرآن به آنها اشاره شده است.

محتوا و ساختار

سوره آل‌عمران سومین سوره قرآن در ترتیب مصحف کنونی و هشتاد و نهمين سوره از نظر ترتیب نزول است که پيش از سوره احزاب و پس از سوره انفال نازل شده است. اما طبق آنچه در دانشنامه بزرگ اسلامی آمده، این سوره یکی از هفت سوره بلند قرآن می‌باشد که بنا بر قول منسوب به علی بن ابی‌طالب، ابن عباس و جابربن زید، هشتاد و هفتمین سورۀ نازل شدۀ قرآن است. ۲۰۰ آیه، ۳۴۸۰ یا ۳۵۰۸ کلمه و ۱۴۵۲۵ يا ۱۴۹۸۴حرف دارد. سوره آل‌عمران از سوره‌های مدنی قرآن و دومين سوره‌اى است که با حروف مقطعه آغاز شده است. به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن؛ در این سوره مسلمانان به وحدت و عدم تفرقه، صبر و ثبات قدم در دفاع از اسلام و تقویت آن دعوت شده و آنان نسبت به دشمنان اسلام مانند یهودیان و مسیحیان و مشرکان، که در آن زمان به مبارزه با اسلام اهتمام داشتند، هشدار داده شده‌اند. شناخت مردم و جامعه، جريان ولادت عيسى و يحيى، يادکرد برخى از غزوات اسلام، ماجرای مباهله، مقام شهيد و فضيلت جانبازى و مسائل عقيدتی از دیگر نکات مهم محتوایی سوره هستند.

پانویس

منابع

• دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره آل‌عمران». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
• معارف (۱۳۸۸). «آل عمران». دانشنامه بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.