آیه ۵ سوره قارعه: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۵ سوره قارعه''' پنجمین [[آیه]] از صد و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید.
'''آیه ۵ سوره قارعه''' پنجمین [[آیه]] از صد و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، به توصیف وضعیت کوه‌ها در [[روز قیامت]] اشاره شده و آنها را به پشم رنگی حلاجی شده تشبیه کرده است.  


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه مورد بحث، به توصیف وضعیت کوه‌ها در روز قیامت اشاره شده و آنها را به پشم رنگی حلاجی شده تشبیه کرده است. به گزارش وی، عبارت آیه، نشان‌دهنده مراحل نخستین قیامت و پایان یافتن دنیاست.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۶۳|ج=۲۷}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==

نسخهٔ ‏۱۴ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۰

آیه ۵ سوره قارعه
مشخصات قرآنی
نام سورهقارعه
تعداد آیات سوره۱۱
شماره آیه۵
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۲۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۵ سوره قارعه پنجمین آیه از صد و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، به توصیف وضعیت کوه‌ها در روز قیامت اشاره شده و آنها را به پشم رنگی حلاجی شده تشبیه کرده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ آیهٔ ۵ از سورهٔ ۱۰۱ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و کوه‌ها مانند پشم رنگینِ حلاجی شده خواهند شد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و کوهها مانند پشمهای زده باشند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه مورد بحث، به توصیف وضعیت کوه‌ها در روز قیامت اشاره شده و آنها را به پشم رنگی حلاجی شده تشبیه کرده است. به گزارش وی، عبارت آیه، نشان‌دهنده مراحل نخستین قیامت و پایان یافتن دنیاست.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره قارعه، صد و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی‌امین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره قریش و پیش از سوره قیامت نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.