آیه ۵ سوره مسد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
[[رده:آیه‌های با موضوع عذاب]] | |||
نسخهٔ ۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۰۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مسد | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵ | ||||
| شماره آیه | ۵ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵ سوره مسد پنجمین آیه از صد و یازدهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. به دنبال آیه قبل، این آیه به صفت دیگر «ام جمیل» همسر «ابولهب» اشاره دارد و می‌گوید: «در حالیکه در گردنش طناب یا گردن‌بندی از لیف خرماست.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«در گردن او طنابی از لیف خرماست»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و ریسمانی از لیف خرمای تافته بر گردن دارد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که به دنبال آیه قبل، این آیه به صفت دیگر «ام جمیل» همسر «ابولهب» اشاره دارد و می‌گوید: «در حالیکه در گردنش طناب یا گردن‌بندی از لیف خرماست.» به گزارش مکارم، «جید» به معنای گردن و «مسد» به معنی طنابی است که از الیاف بافته شده است. برخی مفسران معتقدند علت این تعبیر آن است که «ام جمیل» گردن‌بند جواهرنشان و ارزشمندی داشت که سوگند یاد کرده بود آن را در راه دشمنی با محمد خرج کند؛ لذا خداوند به کیفر آن کارش، چنین عذابی را برای او معین کرده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مسد، صد و یازدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و یازدهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حمد و پیش از سوره تکویر نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۳۵۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۶۶۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۰۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۰۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۴۲۱-۴۲۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مسد»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۷۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
