آیه ۴ سوره فلق: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۱: خط ۴۱:


[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]]
[[رده:آیه‌های با موضوع زنان]]
[[رده:آیه‌های با موضوع جادو]]
[[رده:آیه‌های با موضوع خدا]]

نسخهٔ ‏۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۰۹

آیه ۴ سوره فلق
مشخصات قرآنی
نام سورهفلق
تعداد آیات سوره۵
شماره آیه۴
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۲۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۴ سوره فلق چهارمین آیه از صد و سیزدهمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در چهارمین آیه این سوره می‌گوید: «از شر آنهایی که در گره‌ها می‌دمند؛ به خداوند پناه ببرید.»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ آیهٔ ۴ از سورهٔ ۱۱۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و از شر زنانی که در گره‌ها می‌دمند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و از شر زنان افسونگر دمنده در گره‌ها»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در چهارمین آیه این سوره می‌گوید: «از شر آنهایی که در گره‌ها می‌دمند؛ به خداوند پناه ببرید.» به گزارش مکارم، «نفاثات» (از ماده نفث) در اصل به معنی ریختن مقدار کمی از آب دهان است و در اینجا به معنی دمیدن آمده است. برخی مفسران این واژه را زنان ساحره تفسیر کرده‌اند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره فلق، صد و سیزدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیستمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره فیل و پیش از سوره ناس نازل شد. در مکی و مدنی بودن این سوره اختلاف است.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.