سوره نبأ: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:سورههای جزء ۳۰ قرآن، +رده:سورههای حزب ۱۱۷ قرآن (هاتکت)، ابرابزار) |
||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
[[رده:سوره نبأ| ]] | [[رده:سوره نبأ| ]] | ||
[[رده:سورههای جزء ۳۰ قرآن]] | |||
[[رده:سورههای حزب ۱۱۷ قرآن]] | |||
[[رده:سورههای قرآن]] | [[رده:سورههای قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۳۴
نبأ | |||||
---|---|---|---|---|---|
دستهبندی | مکی | ||||
اطلاعات آماری | |||||
شمارهٔ نزول | ۸۰ | ||||
جزء | ۳۰ | ||||
شمار آیهها | ۴۰ | ||||
شمار واژهها | ۱۷۳ | ||||
شمار حرفها | ۸۱۶ | ||||
متن سوره | |||||
|
|
سوره نبأ هفتاد و هشتمین سوره قرآن در ترتیب مصحف کنونی که دارای چهل آیه، ۱۷۳یا ۱۷۴ کلمه و ۷۷۰، ۷۹۷ یا ۸۱۶ حرف است. این سوره مکی از نظر ترتیب نزول سورهها، هشتادمین سوره قرآن محسوب میشود که نزول آن پیش از سوره نازعات و پس از سوره معارج در مکه و پیش از هجرت بوده است.
نامگذاری
«نبأ» مشهورترین نام سوره است که از عبارت «نبأ عظیم» در آیه دوم برگرفته شده و به معنای خبر مهم و بزرگ است. با توجه به موضوع آیات اول این سوره که دربارهٔ ضرورت وقوع قیامت و استدلالها و توصیفات آن روز است؛ بنابر نظر برخی مفسران منظور از نبأ، خبر مهم قیامت است که مردم در مورد آن سؤال میکنند و با هم در آن اختلاف دارند.[۱] بنابه گزارش فرهنگنامه علوم قرآن؛ عمّ و عمّ یتسألون، تساؤل و معصرات چهار نام دیگر این سوره است که همگی این اسامی برگرفته از واژههای بهکار برده شده در آیات آن هستند.[۲]
محتوا
سوره نبأ از سورههای مفصل قرآن بهشمار میآید که هیچیک از آیاتش مدنی نیست و در تمامی آیاتش نسخی روی نداده است. تعداد آیات این سوره در نزد بصریان و مکیان ۴۰ آیه و در پیش سایر مکتبها، ۳۹ آیه میباشد. ۱۷۳ یا ۱۷۴ کلمه و ۷۷۰، ۷۹۷ یا ۸۱۶ حرف دارد. محور اصلی سوره، خبر از واقع شدن قیامت و شرح اوصاف آن روز است که در آیات ابتدایی سوره به آن پرداخته شده است. بیان نشانههای وقوع قیامت، اشاره به برخی از نظامهای طبیعت دربارهٔ شب، روز، کوه، گیاه، زمین و توصیف جایگاه بدکاران و نیکوکاران در جهان آخرت مهمترین موضوعات سوره نبأ میباشد.[۳]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نبأ، هفتاد و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتادمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره معارج و پیش از سوره نازعات نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند.[۴]
پانویس
ارجاعات
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۳۱۰۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۸۰۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۳۱۰۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نبأ»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۰۹.
منابع
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره نبأ». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.