آیه ۱۴ سوره مزمل: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۱۴ سوره مزمل''' چهاردهمین [[آیه]] از هفتاد و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید.
'''آیه ۱۴ سوره مزمل''' چهاردهمین [[آیه]] از هفتاد و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به دو نشانه از نشانه‌های برپایی [[قیامت]] اشاره شده که زلزله‌های سهمگین و در هم کوبیده شدن کوه‌ها و تبدیل شدنشان به شن و سنگریزه‌های نرم می‌باشد.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به توصیف جهان در آستانه قیامت پرداخته که در آن زمان زمین به شدت به لرزه درمی‌آید و کوه‌های عظیم چنان از هم متلاشی می‌شوند که تبدیل به تلی از شن‌های نرم می‌گردند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۸۶|ج=۲۵}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==

نسخهٔ ‏۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۳۹

آیه ۱۴ سوره مزمل
مشخصات قرآنی
نام سورهمزمل
تعداد آیات سوره۲۰
شماره آیه۱۴
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۵
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۴ سوره مزمل چهاردهمین آیه از هفتاد و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به دو نشانه از نشانه‌های برپایی قیامت اشاره شده که زلزله‌های سهمگین و در هم کوبیده شدن کوه‌ها و تبدیل شدنشان به شن و سنگریزه‌های نرم می‌باشد.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 يَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ وَكَانَتِ الْجِبَالُ كَثِيبًا مَهِيلًا آیهٔ ۱۴ از سورهٔ ۷۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«روزی که زمین و کوه‌ها بجنبند و کوه‌ها به توده‌های پراکنده و تپه‌های ریگِ روان تبدیل می‌شوند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«روزی که زمین و کوهها بلرزد و کوهها [چون‌] ریگهای روان شود»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به توصیف جهان در آستانه قیامت پرداخته که در آن زمان زمین به شدت به لرزه درمی‌آید و کوه‌های عظیم چنان از هم متلاشی می‌شوند که تبدیل به تلی از شن‌های نرم می‌گردند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مزمل، هفتاد و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره قلم و پیش از سوره مدثر نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۱۰، ۱۱ و ۲۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره مزمل، شش آیه منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.