بدون تصویر

آیه ۶ سوره مدثر: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۶ سوره مدثر''' ششمین [[آیه]] از هفتاد و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیات گذشته، منت نگذاشتن و عدم فزونی طلبی فرمان بعدی است که در این آیه به [[پیامبر اسلام]] داده شده است.
'''آیه ۶ سوره مدثر''' ششمین [[آیه]] از هفتاد و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیات گذشته، منت نگذاشتن و عدم فزونی طلبی فرمان بعدی است که در این آیه به [[پیامبر اسلام]] داده شده است.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه قرآن پیامبر اسلام را از منت گذاشتن و فزون طلبی نهی می‌کند. به گزارش او، مفهوم منت گذاشتن در آیه بسیار کلی است و هرگونه منت گذاشتن بر خالق و خلق را شامل می‌شود. همچنین به این نکته تذکر داده می‌شود که انسان [[عبادات]] و طاعات و [[عمل صالح|اعمال صالح]] خود را بزرگ و بسیار نشمرد؛ بلکه انجام آنها را یک [[توفیق]] الهی بداند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۱۴-۲۱۶|ج=۲۵}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه قرآن پیامبر اسلام را از منت گذاشتن و فزون طلبی نهی می‌کند. به گزارش او، مفهوم منت گذاشتن در آیه بسیار کلی است و هرگونه منت گذاشتن بر خالق و خلق را شامل می‌شود. همچنین به این نکته تذکر داده می‌شود که انسان [[عبادات]] و طاعات و [[عمل صالح|اعمال صالح]] خود را بزرگ و بسیار نشمرد؛ بلکه انجام آنها را یک [[توفیق]] الهی بداند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۱۴–۲۱۶|ج=۲۵}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۲

آیه ۶ سوره مدثر
مشخصات قرآنی
نام سورهمدثر
تعداد آیات سوره۵۶
شماره آیه۶
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۵
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۶ سوره مدثر ششمین آیه از هفتاد و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیات گذشته، منت نگذاشتن و عدم فزونی طلبی فرمان بعدی است که در این آیه به پیامبر اسلام داده شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَلَا تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ آیهٔ ۶ از سورهٔ ۷۴ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و بذل و بخشش مکن تا افزون طلبی کنی»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و بخششی مکن که پاداش [و پاسخ‌] بزرگتریابی‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه قرآن پیامبر اسلام را از منت گذاشتن و فزون طلبی نهی می‌کند. به گزارش او، مفهوم منت گذاشتن در آیه بسیار کلی است و هرگونه منت گذاشتن بر خالق و خلق را شامل می‌شود. همچنین به این نکته تذکر داده می‌شود که انسان عبادات و طاعات و اعمال صالح خود را بزرگ و بسیار نشمرد؛ بلکه انجام آنها را یک توفیق الهی بداند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مدثر، هفتاد و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره مزمل و پیش از سوره حمد نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مدثر، یک آیه منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.