آیه ۴۵ سوره مدثر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۳۵
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | مدثر | ||||
تعداد آیات سوره | ۵۶ | ||||
شماره آیه | ۴۵ | ||||
شماره جزء | ۲۹ | ||||
شماره حزب | ۱۱۵ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۵ سوره مدثر چهل و پنجمین آیه از هفتاد و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه، سومین دلیل جهنمی شدن انسانهای گناهکار همصدا شدن و فرورفتنشان در باطل است که از زبان آنها بیان شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و ما پیوسته با باطلگرایان فرو میرفتیم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و با ژاژخایان ژاژخایی میکردیم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه، سومین دلیل جهنمی شدن انسانهای گناهکار همصدا شدن و فرورفتنشان در باطل است که از زبان آنها بیان شده است. به گزارش مکارم، «نخوض» (از ماده خوض) به معنی ورود در آب است که در اینجا به معنای ورود در مطالب بی اساس و باطل است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره مدثر، هفتاد و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مزمل و پیش از سوره حمد نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره مدثر، یک آیه منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۷۱۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۱۴۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۲۵۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مدثر»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۶۵.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.