سوره آل‌عمران: تفاوت میان نسخه‌ها
(+ 8 رده (هات‌کت)، ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== محتوا و ساختار == | == محتوا و ساختار == | ||
سوره آل‌عمران سومین سوره قرآن در ترتیب مصحف کنونی و هشتاد و نهمین سوره از نظر ترتیب نزول است که پیش از سوره احزاب و پس از سوره انفال نازل شده است.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۹۰|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۷۳۹|ج=۱}}</ref> اما طبق آنچه در [[دانشنامه بزرگ اسلامی]] آمده، این سوره یکی از هفت سوره بلند قرآن می‌باشد که بنا بر قول منسوب به [[علی بن ابی‌طالب]]، [[ابن‌عباس]] و جابربن زید، هشتاد و هفتمین سورهٔ نازل شدهٔ قرآن است.<ref>{{پک|1=معارف |2=۱۳۸۸|ک=دانشنامه بزرگ اسلامی|ف=آل عمران}}</ref> ۲۰۰ آیه، ۳۴۸۰ یا ۳۵۰۸ کلمه و ۱۴۵۲۵ یا ۱۴۹۸۴حرف دارد. سوره آل‌عمران از سوره‌های مدنی قرآن و دومین سوره‌ای است که با حروف مقطعه آغاز شده است.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۹۰|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۷۳۹|ج=۱}}</ref> به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن؛ در این سوره مسلمانان به وحدت و عدم تفرقه، صبر و ثبات قدم در دفاع از [[اسلام]] و تقویت آن دعوت شده و آنان نسبت به دشمنان اسلام مانند [[یهودیان]] و [[مسیحیان]] و [[مشرکان]]، که در آن زمان به مبارزه با اسلام اهتمام داشتند، هشدار داده شده‌اند. شناخت مردم و جامعه، جریان ولادت [[عیسی]] و [[یحیی]]، یادکرد برخی از [[غزوه|غزوات]] اسلام، ماجرای مباهله، مقام [[شهید]] و فضیلت جانبازی و مسائل عقیدتی از دیگر نکات مهم محتوایی سوره هستند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۹۰|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۷۳۹|ج=۱}}</ref> | سوره آل‌عمران سومین سوره قرآن در ترتیب مصحف کنونی و هشتاد و نهمین سوره از نظر ترتیب نزول است که پیش از سوره احزاب و پس از سوره انفال نازل شده است.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۹۰|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۷۳۹|ج=۱}}</ref> اما طبق آنچه در [[دانشنامه بزرگ اسلامی]] آمده، این سوره یکی از هفت سوره بلند قرآن می‌باشد که بنا بر قول منسوب به [[علی بن ابی‌طالب]]، [[ابن‌عباس]] و جابربن زید، هشتاد و هفتمین سورهٔ نازل شدهٔ قرآن است.<ref>{{پک|1=معارف |2=۱۳۸۸|ک=دانشنامه بزرگ اسلامی|ف=آل عمران}}</ref> ۲۰۰ آیه، ۳۴۸۰ یا ۳۵۰۸ کلمه و ۱۴۵۲۵ یا ۱۴۹۸۴حرف دارد. سوره آل‌عمران از سوره‌های مدنی قرآن و دومین سوره‌ای است که با حروف مقطعه آغاز شده است.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۹۰|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۷۳۹|ج=۱}}</ref> به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن؛ در این سوره مسلمانان به وحدت و عدم تفرقه، صبر و ثبات قدم در دفاع از [[اسلام]] و تقویت آن دعوت شده و آنان نسبت به دشمنان اسلام مانند [[یهودیان]] و [[مسیحیان]] و [[مشرکان]]، که در آن زمان به مبارزه با اسلام اهتمام داشتند، هشدار داده شده‌اند. شناخت مردم و جامعه، جریان ولادت [[عیسی]] و [[یحیی]]، یادکرد برخی از [[غزوه|غزوات]] اسلام، ماجرای مباهله، مقام [[شهید]] و فضیلت جانبازی و مسائل عقیدتی از دیگر نکات مهم محتوایی سوره هستند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۹۰|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۷۳۹|ج=۱}}</ref> | ||
گفته شده است که ۶۰ آیه از این سوره در ماجرای [[غزوه احد]] نازل شده است.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=احد}}</ref> | |||
== یادداشت == | == یادداشت == | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۳: | ||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=دفتر تبلیغات اسلامی|نام=|پیوند نویسنده=دفتر تبلیغات اسلامی|ویراستار=|مقاله=سوره آل‌عمران|دانشنامه=فرهنگنامه علوم قرآن|عنوان جلد=فرهنگنامه علوم قرآن|سال=۱۳۹۰|ناشر=دفتر تبلیغات اسلامی|مکان=تهران|پیوند مدخل=https://lib.eshia.ir/26683/1/2739}} | * {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=دفتر تبلیغات اسلامی|نام=|پیوند نویسنده=دفتر تبلیغات اسلامی|ویراستار=|مقاله=سوره آل‌عمران|دانشنامه=فرهنگنامه علوم قرآن|عنوان جلد=فرهنگنامه علوم قرآن|سال=۱۳۹۰|ناشر=دفتر تبلیغات اسلامی|مکان=تهران|پیوند مدخل=https://lib.eshia.ir/26683/1/2739}} | ||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=معارف|نام=|پیوند نویسنده=معارف|ویراستار=|مقاله=آل عمران|دانشنامه=[[دانشنامه بزرگ اسلامی]]|عنوان جلد=دانشنامه بزرگ اسلامی|سال=۱۳۸۸|ناشر=[[مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]]|مکان=تهران|پیوند مدخل=https://lib.eshia.ir/23022/2/441}} | * {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=معارف|نام=|پیوند نویسنده=معارف|ویراستار=|مقاله=آل عمران|دانشنامه=[[دانشنامه بزرگ اسلامی]]|عنوان جلد=دانشنامه بزرگ اسلامی|سال=۱۳۸۸|ناشر=[[مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی]]|مکان=تهران|پیوند مدخل=https://lib.eshia.ir/23022/2/441}} | ||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=احد|دانشنامه=[[دایره‌المعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایره‌المعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}} | |||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | {{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۴
| آل عمران | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| دسته‌بندی | مدنی | ||||
| نام‌های دیگر | طیبه، دیابیج القرآن، زهراء | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| شمارهٔ نزول | ۸۹ | ||||
| جزء | ۳ و ۴ | ||||
| حزب | ۱۰–۱۵ | ||||
| شمار آیه‌ها | ۲۰۰ | ||||
| شمار واژه‌ها | ۳۴۸۰ | ||||
| شمار حرف‌ها | ۱۴۵۲۵ | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
سوره آل‌عمران سومین سوره قرآن در ترتیب مصحف کنونی و هشتاد و نهمین سوره از نظر ترتیب نزول است که پیش از سوره احزاب و پس از سوره انفال نازل شده است. ۲۰۰ آیه، ۳۴۸۰ یا ۳۵۰۸ کلمه و ۱۴۵۲۵ یا ۱۴۹۸۴ حرف دارد. بنابه گزارش تمامی منابع اسلامی از سوره‌های مدنی قرآن است. سوره آل‌عمران با حروف مقطعه آغاز شده و به غیر از این نام، به اسامی «طیّبه»، «زهراء» و «دیباج القرآن» نیز معروف است. شناخت مردم و جامعه، جریان ولادت عیسی و یحیی، یادکرد برخی از غزوات اسلام، ماجرای مباهله، مقام شهید و فضیلت جانبازی و مسائل عقیدتی از نکات مهم محتوایی سوره هستند.
نام‌ها
در نزد قرآن شناسان ۴ نام برای این سوره گزارش شده است. آل‌عمران مشهورترین نام آن است که برگرفته از آیه ۳۳ سوره[یادداشت ۱] است. «طیّبه» به معنای پاکیزه و «زهراء» به معنی درخشان و «دیباج‌القرآن» یا «دیابیج‌القرآن» اسامی دیگر این سوره است که در فرهنگنامه علوم قرآن به آنها اشاره شده است.[۱]
محتوا و ساختار
سوره آل‌عمران سومین سوره قرآن در ترتیب مصحف کنونی و هشتاد و نهمین سوره از نظر ترتیب نزول است که پیش از سوره احزاب و پس از سوره انفال نازل شده است.[۲] اما طبق آنچه در دانشنامه بزرگ اسلامی آمده، این سوره یکی از هفت سوره بلند قرآن می‌باشد که بنا بر قول منسوب به علی بن ابی‌طالب، ابن‌عباس و جابربن زید، هشتاد و هفتمین سورهٔ نازل شدهٔ قرآن است.[۳] ۲۰۰ آیه، ۳۴۸۰ یا ۳۵۰۸ کلمه و ۱۴۵۲۵ یا ۱۴۹۸۴حرف دارد. سوره آل‌عمران از سوره‌های مدنی قرآن و دومین سوره‌ای است که با حروف مقطعه آغاز شده است.[۴] به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن؛ در این سوره مسلمانان به وحدت و عدم تفرقه، صبر و ثبات قدم در دفاع از اسلام و تقویت آن دعوت شده و آنان نسبت به دشمنان اسلام مانند یهودیان و مسیحیان و مشرکان، که در آن زمان به مبارزه با اسلام اهتمام داشتند، هشدار داده شده‌اند. شناخت مردم و جامعه، جریان ولادت عیسی و یحیی، یادکرد برخی از غزوات اسلام، ماجرای مباهله، مقام شهید و فضیلت جانبازی و مسائل عقیدتی از دیگر نکات مهم محتوایی سوره هستند.[۵]
گفته شده است که ۶۰ آیه از این سوره در ماجرای غزوه احد نازل شده است.[۶]
یادداشت
- ↑ متن عربی آیه: «اِنَّ اللهَ اصْطَفی آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ اِبراهیمَ و آلَ عِمرانَ عَلَی العالَمینَ.» ترجمه: خداوند، آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر جهانیان برتری داد.
پانویس
ارجاعات
منابع
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره آل‌عمران». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- معارف (۱۳۸۸). «آل عمران». دانشنامه بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «احد». دایره‌المعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.