آیه ۳ سوره صف: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳ سوره صف''' سومین [[آیه]] از شصت و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. برطبق متن آیه، کسانی که گفتار بی عمل دارند، مورد [[غضب]] و خشم شدید [[خداوند]] قرار می‌گیرند. | '''آیه ۳ سوره صف''' سومین [[آیه]] از شصت و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. برطبق متن آیه، کسانی که گفتار بی عمل دارند، مورد [[غضب]] و خشم شدید [[خداوند]] قرار می‌گیرند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] از اینکه برخی از [[مسلمانان|مسلمانانی]] را که به هنگام سخن گفتن و ادعا بسیار حرف می‌زنند؛ اما به هنگام عمل از میدان فرار می‌کنند به شدت سرزنش کرده و این کار آنان را موجب خشم فراوان و شدید خداوند دانسته است. به گفته مکارم، «مَقْت» به معنای بغض شدید نسبت به کسی است که کار بد و قبیحی انجام داده که در اینجا با «کَبُرَ» هم آمده | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] از اینکه برخی از [[مسلمانان|مسلمانانی]] را که به هنگام سخن گفتن و ادعا بسیار حرف می‌زنند؛ اما به هنگام عمل از میدان فرار می‌کنند به شدت سرزنش کرده و این کار آنان را موجب خشم فراوان و شدید خداوند دانسته است. به گفته مکارم، «مَقْت» به معنای بغض شدید نسبت به کسی است که کار بد و قبیحی انجام داده که در اینجا با «کَبُرَ» هم آمده است؛ لذا تعبیر «کَبُرَ مَقْتاً» یعنی خشم عظیم خداوند نسبت به گفتارهای بدون عمل.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۶۲–۶۳|ج=۲۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۱۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | صف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۴ | ||||
| شماره آیه | ۳ | ||||
| شماره جزء | ۲۸ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳ سوره صف سومین آیه از شصت و یکمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. برطبق متن آیه، کسانی که گفتار بی عمل دارند، مورد غضب و خشم شدید خداوند قرار می‌گیرند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس ناپسند است در نزد خداوند چیزی را بگوئید که انجام نمی‌دهید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«نزد خداوند بس منفور است که چیزی را بگویید که انجام نمی‌دهید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن از اینکه برخی از مسلمانانی را که به هنگام سخن گفتن و ادعا بسیار حرف می‌زنند؛ اما به هنگام عمل از میدان فرار می‌کنند به شدت سرزنش کرده و این کار آنان را موجب خشم فراوان و شدید خداوند دانسته است. به گفته مکارم، «مَقْت» به معنای بغض شدید نسبت به کسی است که کار بد و قبیحی انجام داده که در اینجا با «کَبُرَ» هم آمده است؛ لذا تعبیر «کَبُرَ مَقْتاً» یعنی خشم عظیم خداوند نسبت به گفتارهای بدون عمل.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره صف، شصت و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره تغابن و پیش از سوره جمعه نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۹: ۵۲۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۴۱۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۵۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۵۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۶۲–۶۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره صف»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۹۷۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
