آیه ۸ سوره ضحی: تفاوت میان نسخه‌ها
(ابرابزار) |
|||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
[[رده:آیه‌های با موضوع رزق]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع محمد]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | ضحی | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱ | ||||
| شماره آیه | ۸ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۸ سوره ضحی هشتمین آیه از نود و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به سومین نعمت و موهبت خاص الهی به پیامبر اسلام اشاره شده است که این نعمت توجه و ازدواج خدیجه با محمد بود و به این وسیله با استفاده از ثروت فراوان او اهداف پیامبر تحقق یافت و اسلام تقویت و گسترده شد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَىٰ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و تو را فقیر و بی‌چیز یافت و ثروتمند و دارایت ساخت»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و تو را تهیدست یافت و بی‌نیازت کرد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به سومین نعمت و موهبت خاص الهی به پیامبر اسلام اشاره شده است که این نعمت توجه و ازدواج خدیجه با محمد بود و به این وسیله با استفاده از ثروت فراوان او اهداف پیامبر تحقق یافت و اسلام تقویت و گسترده شد. علاوه بر آن در جنگ‌هایی که پس از ظهور اسلام اتفاق افتاد؛ غنایم جنگی بسیاری نصیب پیامبر گردید که این غنایم و اموال او را برای رسیدن به اهدافش بی‌نیاز کرد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره ضحی، نود و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، یازدهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره فجر و پیش از سوره انشراح نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۱۹۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۵۲۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۱۰۵–۱۰۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره ضحی»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۹۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
