سوره فصلت: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات سوره|تصویر = Fussilat.svg|نام = فصلت |جزء = ۲۴ و ۲۵|آیه= ۵۴|محل نزول = مکه|شماره نزول =۶۱ |کلمه =۷۹۶ |حرف = ۳۳۵۰ یا ۳۳۶۴}} '''سوره فصلت''' چهل و یکمین سوره قرآن که دارای ۵۴ آیه، ۷۹۶ کلمه و ۳۳۵۰ یا ۳۳۶۴ حرف است. این سوره مکی از نظر...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، سوره فصلت، چهل و یکمین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این سوره را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، شصت و یکمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از سوره غافر و پیش از سوره شوری نازل شد. این سوره را [[سوره مکی|مکی]] دانسته‌اند.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۹۰|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۳۰۱۶|ج=۱}}</ref> | به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، سوره فصلت، چهل و یکمین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این سوره را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، شصت و یکمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از سوره غافر و پیش از سوره شوری نازل شد. این سوره را [[سوره مکی|مکی]] دانسته‌اند.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۹۰|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۳۰۱۶|ج=۱}}</ref> | ||
== محتوا و ساختار == | == محتوا و ساختار == | ||
سوره | سوره فصلت دارای ۵۴ [[آیه]] به عدد کوفی،۵۳ به عدد حجازی، ۵۲ آیه به عدد بصری و شامی و ۵۶ آیه در نزد برخی از قاریان دیگر است و ۷۹۶ کلمه و ۳۳۵۰ یا ۳۳۶۴ حرف دارد. از سوره‌های مثانی قرآن به‌شمار می‌آید. این سوره از «سوره‌های حوامیم» است که با حروف مقطعه «حم» آغاز می‌شود.<ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۳|ک=دانشنامه جهان اسلام|ف=حوامیم}}</ref> همچنین از «سوره‌های عزائم» قرآن است که یک آیه سجده واجب دارد و آیه ۳۴ سوره منسوخ است. موضوع اصلی سوره درباره انکار و روی گرداندن [[کافران]] از قرآن است که از همان آیه نخست سوره در این مورد سخن به میان آمده است. در ادامه آیات به این نکته اشاره می‌شود که اعراض کفار از انکار سه [[اصول دین|اصل دین]]، یعنی [[توحید]]، [[نبوت]] و [[معاد]] سرچشمه می‌گیرد. از این رو در رابطه با این سه اصل شرح مفصلی دارد و نسبت به این امور مردم را [[انذار]] و [[بشارت]] می‌دهد. از سایر موضوعات مطرح شده در سوره، می‌توان به نزول قرآن و بیان اوصاف آن، آفرینش ابتدایی آسمان و زمین، تذکر به سرنوشت دو قوم [[عاد]] و [[ثمود]]، ترسیم صحنه [[قیامت]]، زنده شدن انسان‌ها و شهادت اعضای بدن در محکمه الهی و تأکید بر دیدن و مطالعه [[آیات آفاقی و انفسی]] اشاره کرد.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۹۰|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۳۰۱۶|ج=۱}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۰۳
| فصلت | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| دسته‌بندی | مکی | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| شمارهٔ نزول | ۶۱ | ||||
| جزء | ۲۴ و ۲۵ | ||||
| شمار آیه‌ها | ۵۴ | ||||
| شمار واژه‌ها | ۷۹۶ | ||||
| شمار حرف‌ها | ۳۳۵۰ یا ۳۳۶۴ | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
سوره فصلت چهل و یکمین سوره قرآن که دارای ۵۴ آیه، ۷۹۶ کلمه و ۳۳۵۰ یا ۳۳۶۴ حرف است. این سوره مکی از نظر ترتیب نزول سوره‌ها، شصت و یکمین سوره قرآن محسوب می‌شود که نزول آن پیش از سوره شوری و پس از سوره غافر بوده است. از سوره‌های مثانی قرآن به‌شمار می‌آید و از «سوره‌های عزائم» است که یک آیه سجده واجب دارد. نام مشهور سوره، از آیه دوم آن گرفته شده و نام‌های دیگر آن نیز «حم سجده» و «مصابیح» است. آیه ۳۴ سوره منسوخ است.
نام‌ها
مشهورترین نام سوره «فصلت» است که از آیه دوم آن گرفته شده است. «فصلت» به معنای بخش بخش و فصل فصل شده است.[۱] بنابه گفته فرهنگنامه علوم قرآن، «حم سجده» و «مصابیح» دیگر نام‌هایی هستند که برای این سوره در منابع گزارش شده است.[۲]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره فصلت، چهل و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره غافر و پیش از سوره شوری نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۳]
محتوا و ساختار
سوره فصلت دارای ۵۴ آیه به عدد کوفی،۵۳ به عدد حجازی، ۵۲ آیه به عدد بصری و شامی و ۵۶ آیه در نزد برخی از قاریان دیگر است و ۷۹۶ کلمه و ۳۳۵۰ یا ۳۳۶۴ حرف دارد. از سوره‌های مثانی قرآن به‌شمار می‌آید. این سوره از «سوره‌های حوامیم» است که با حروف مقطعه «حم» آغاز می‌شود.[۴] همچنین از «سوره‌های عزائم» قرآن است که یک آیه سجده واجب دارد و آیه ۳۴ سوره منسوخ است. موضوع اصلی سوره درباره انکار و روی گرداندن کافران از قرآن است که از همان آیه نخست سوره در این مورد سخن به میان آمده است. در ادامه آیات به این نکته اشاره می‌شود که اعراض کفار از انکار سه اصل دین، یعنی توحید، نبوت و معاد سرچشمه می‌گیرد. از این رو در رابطه با این سه اصل شرح مفصلی دارد و نسبت به این امور مردم را انذار و بشارت می‌دهد. از سایر موضوعات مطرح شده در سوره، می‌توان به نزول قرآن و بیان اوصاف آن، آفرینش ابتدایی آسمان و زمین، تذکر به سرنوشت دو قوم عاد و ثمود، ترسیم صحنه قیامت، زنده شدن انسان‌ها و شهادت اعضای بدن در محکمه الهی و تأکید بر دیدن و مطالعه آیات آفاقی و انفسی اشاره کرد.[۵]
پانویس
ارجاعات
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۳۰۱۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۷۹۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۳۰۱۶.
- ↑ طباطبایی، «حوامیم»، دانشنامه جهان اسلام.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۳۰۱۶.
منابع
- طباطبایی، سید کاظم (۱۳۹۳). «حوامیم». دانشنامه جهان اسلام. تهران: بنیاد دایرة المعارف اسلامی.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «اسامی سوره فصلت». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره فصلت». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.