بدون تصویر

آیه ۱ سوره لیل

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۳ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱ سوره لیل
مشخصات قرآنی
نام سورهلیل
تعداد آیات سوره۲۱
شماره آیه۱
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱ سوره لیل یکمین آیه از نود و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آغاز سوره، سه سوگند به پدیده‌های طبیعی و مخلوقات جهان بیان شده است. نخستین سوگند به زمان شب و پوشانده شدن همه جا در پرده تاریکی آن می‌باشد که با تعبیر «یغشی» در آیه آمده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَىٰ آیهٔ ۱ از سورهٔ ۹۲ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«پبه نام خداوند بخشندة مهربان، سوگند به شب چون فروپوشاند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«به نام خداوند بخشنده مهربان، سوگند به شب چون فرو پوشاند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آغاز سوره، سه سوگند به پدیده‌های طبیعی و مخلوقات جهان بیان شده است. نخستین سوگند به زمان شب و پوشانده شدن همه جا در پرده تاریکی آن می‌باشد که با تعبیر «یغشی» در آیه آمده است. به نظر مفسران، این سوگند به دلیل اهمیت شب و نقش آن در زندگی موجودات زمین است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره لیل، نود و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره اعلی و پیش از سوره فجر نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.