آیه ۷ سوره لیل
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | لیل | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۱ | ||||
شماره آیه | ۷ | ||||
شماره جزء | ۳۰ | ||||
شماره حزب | ۱۱۹ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷ سوره لیل هفتمین آیه از نود و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به آسان شدن راه اطاعت و توفیق عمل نیکو و بندگی برای مؤمنان پاکنهاد اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَىٰ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«(راه رسیدن) به آسایش را برایش آسان میگردانیم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«زودا که راهش را به سوی خیر و آسانی هموار کنیم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه به آسان شدن راه اطاعت و توفیق عمل نیکو و بندگی برای مؤمنان پاکنهاد اشاره شده است. به گزارش مکارم، ایمان داشتن به معاد و اجرهای اخروی تحمل مشکلات برای انسان را آسان میکند تا جایی که از مال و جان خویش نیز میگذرد و از آن لذت میبرد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره لیل، نود و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره اعلی و پیش از سوره فجر نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۱۸۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۵۰۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۷۳–۷۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره لیل»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۵۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.