آیه ۵ سوره فلق

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۰۹ توسط Roshana (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۵ سوره فلق
مشخصات قرآنی
نام سورهفلق
تعداد آیات سوره۵
شماره آیه۵
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۲۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۵ سوره فلق پنجمین آیه از صد و سیزدهمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در آخرین آیه سوره، قرآن دستور داده است که «از شر هر حسودی به هنگامیکه حسد می‌ورزد؛ به خداوند پناه ببرید.»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ آیهٔ ۵ از سورهٔ ۱۱۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و از شر حسود بدان‌گاه که حسد می‌ورزد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و از شر رشک‌بری که رشک برد»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آخرین آیه سوره، قرآن دستور داده است که «از شر هر حسودی به هنگامیکه حسد می‌ورزد؛ به خداوند پناه ببرید.» به گزارش مکارم، از آنجایی که قرآن حسد را در کنار شرور حیوانات و شیاطین قرار داده است؛ معلوم می‌شود که حسد از زشت‌ترین صفات رذیله انسان‌هاست. به عقیده او، از این آیات نتیجه گرفته می‌شود که حسودان، مهاجمینی که در تاریکی شب‌ها حمله می‌کنند و وسوسه گرانی که ایمان مردم را سست می‌کنند؛ مهم‌ترین منابع شر و فساد هستند که بنابه متن آیات باید از شر همه آنها به خداوند پناه برد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره فلق، صد و سیزدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیستمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره فیل و پیش از سوره ناس نازل شد. در مکی و مدنی بودن این سوره اختلاف است.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.