آیه ۱ سوره زلزال
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | زلزال | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸ | ||||
| شماره آیه | ۱ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱ سوره زلزال یکمین آیه از نود و نهمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در نخستین آیه سوره، از وقوع زلزله‌ای شدید و سهمگین خبر می‌دهد که بنابه نظر مفسران، ممکن است اشاره به زلزله‌ای در آستانه رستاخیز باشد. بعضی نیز این زلزله را مربوط به تمام کره زمین و مناطق آن تفسیر کرده‌اند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«به نام خداوند بخشندة مهربان، هنگامی‌که زمین سخت به لرزه انداخته می‌شود»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«به نام خداوند بخشنده مهربان، آنگاه که زمین به زلزله[ی واپسین]اش بلرزد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در نخستین آیه سوره، از وقوع زلزله‌ای شدید و سهمگین خبر می‌دهد که بنابه نظر مفسران، ممکن است اشاره به زلزله‌ای در آستانه رستاخیز باشد. بعضی نیز این زلزله را مربوط به تمام کره زمین و مناطق آن تفسیر کرده‌اند. به گزارش مکارم، «اذا» در اینجا شرطیه است و احتمالاً این آیه در جواب سؤال «متی الساعة» (قیامت کی واقع می‌شود؟) گفته شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره زلزال، نود و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حدید و پیش از سوره نساء نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۲۵۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۵۷۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۲۲۱–۲۲۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره زلزال»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۹۱۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
