آیه ۵ سوره عادیات
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | عادیات | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱ | ||||
| شماره آیه | ۵ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵ سوره عادیات پنجمین آیه از صدمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آخرین سوگند این سوره به ویژگی دیگری از مجاهدان اشاره شده است که بر طبق متن آیه چنین می‌گوید: «آنها در همان ابتدای صبح در میان دشمن ظاهر شدند.» به گزارش مکارم مفسر شیعی، ظاهر آیه نشان می‌دهد که این هجوم غافل‌گیرانه و بسیار سریع بوده که دشمن نتوانسته است در برابرشان مقاومت کند و در مدت کوتاهی صفوف آنها را از هم متلاشی کرده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آن‌گاه به میان جمع می‌تازند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و با همدیگر به میانه آن [معرکه] در آیند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آخرین سوگند این سوره به ویژگی دیگری از مجاهدان اشاره شده است که طبق متن آیه چنین می‌گوید: «آنها در همان ابتدای صبح در میان دشمن ظاهر شدند.» به گزارش مکارم، ظاهر آیه نشان می‌دهد که این هجوم غافل‌گیرانه و بسیار سریع بوده که دشمن نتوانسته است در برابرشان مقاومت کند و در مدت کوتاهی صفوف آنها را از هم متلاشی کرده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره عادیات، صدمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهاردهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره عصر و پیش از سوره کوثر نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۲۶۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۵۸۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۲۴۵–۲۴۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره عادیات»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۹۹۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
