آیه ۶ سوره مدثر
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | مدثر | ||||
تعداد آیات سوره | ۵۶ | ||||
شماره آیه | ۶ | ||||
شماره جزء | ۲۹ | ||||
شماره حزب | ۱۱۵ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶ سوره مدثر ششمین آیه از هفتاد و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در ادامه آیات گذشته، منت نگذاشتن و عدم فزونی طلبی فرمان بعدی است که در این آیه به پیامبر اسلام داده شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَلَا تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و بذل و بخشش مکن تا افزون طلبی کنی»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و بخششی مکن که پاداش [و پاسخ] بزرگتریابی»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه قرآن پیامبر اسلام را از منت گذاشتن و فزون طلبی نهی میکند. به گزارش او، مفهوم منت گذاشتن در آیه بسیار کلی است و هرگونه منت گذاشتن بر خالق و خلق را شامل میشود. همچنین به این نکته تذکر داده میشود که انسان عبادات و طاعات و اعمال صالح خود را بزرگ و بسیار نشمرد؛ بلکه انجام آنها را یک توفیق الهی بداند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره مدثر، هفتاد و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مزمل و پیش از سوره حمد نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره مدثر، یک آیه منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۷۰۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۱۲۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۲۱۴-۲۱۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مدثر»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۶۵.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.