آیه ۳۹ سوره مدثر
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مدثر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۶ | ||||
| شماره آیه | ۳۹ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۹ سوره مدثر سی و نهمین آیه از هفتاد و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه «اصحاب الیمین» از قاعده «انسان‌ها در گروی اعمال خود هستند»؛ استثناء شده است و آنها به خاطر اعمال صالحشان به بهشت وارد می‌شوند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«مگر سمت راستی‌ها»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«مگر اصحاب یمین»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه «اصحاب الیمین» از قاعده «انسان‌ها در گروی اعمال خود هستند»؛ استثناء شده است و آنها به خاطر اعمال صالحشان به بهشت وارد می‌شوند. به گزارش او، دربارهٔ اینکه اصحاب الیمین چه کسانی هستند؟ در میان مفسران نظرات مختلفی وجود دارد. برخی گفته‌اند کسانی هستند که نامه اعمال به دست راستشان داده می‌شود. برخی آنها را مومنانی می‌دانند که مطلقاً گناهی ندارند و بعضی آنها را فرشتگان دانسته‌اند. سپس او در انتها، نظر گروه اول را با آیات قرآن سازگارتر می‌داند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مدثر، هفتاد و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره مزمل و پیش از سوره حمد نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مدثر، یک آیه منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۷۱۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۱۴۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۲۵۱–۲۵۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مدثر»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۶۵.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
