اعجاز قرآن
| از سلسله مقالات دربارهٔ: |
| اسلام |
|---|
 |
اعجاز قرآن یا معجزه بودن قرآن کریم که مورد اجماع همه مذاهب اسلامی است، دارای ابعاد مختلفی است که در چند و چون و ابعاد اعجاز آن اختلافاتی است. می‌توان ابعاد اعجاز قرآن را در هشت وجه خلاصه نمود:[۱]
- اعجاز عام در تمامی ابعاد
- اعجاز بیانی
- عدم اختلاف و تناقض در آیات
- اخبار غیبی
- اعجاز علمی
- اعجاز تشریعی
- برتری معارف قرآن
- امی بودن آورنده قرآن
تعریف
اعجاز یعنی به عجز درآوردن و عاجز به معنی ضعیف است. متکلمان دو تعریف برای معجزه آورده‌اند. یک تعریف خاص انبیاء است و به معنای کار خارق العاده‌ای است که نبی برای اثبات راستگویی خود انجام می‌دهد، اما در بیشتر تعاریف آن را مقید به انبیاء نکرده و هرگونه کار خارق‌العاده‌ای که برای اثبات ادعای الهی صورت می‌پذیر را نیز شامل می‌شود.[۲]
آثار
در ارتباط با اعجاز قرآن تحقیقات و تألیفات مستقلی صورت گرفته که «ابو عبیده معمر بن مثنی» (متولد ۲۰۹ هـ.ق.) جزو اولینشان بوده و اولین اثری که بدست ما رسیده رساله «بیان اعجاز القرآن» از «ابوسیلمان محمد بن محمد بن ابراهیم بستی» (متولد ۳۸۸ هـ.ق.) است. آثار دیگری نیز در این راستا نوشته شده‌اند که شامل این مواردند:[۳]
- «الموضح عن جهة اعجاز القرآن» از سید مرتضی (متولد ۴۳۶ هـ.ق.)
- «دلائل الاعجاز» عبدالقاهر جرجانی (متولد ۴۷۱ هـ.ق.)
- «الطراز فی أسرار البلاغة و حقائق الاعجاز» از یحیی بن حمزه علوی زیدی (متولد ۷۴۹ هـ.ق.)
- «المعجزة الخالدة» تألیف هبة الله شهرستانی
- «اعجاز القرآن» نوشته مصطفی صادق الرافعی
ارجاعات
- ↑ بهدار ۱۳۸۴، صص. ۹۶–۱۰۵.
- ↑ بهدار ۱۳۸۴، ص. ۹۵.
- ↑ بهدار ۱۳۸۴، ص. ۹۶.
منابع
- بهدار، محمدرضا (۱۳۸۴). «اعجاز قرآن». کلام اسلامی (۵۵).