آیه ۵ سوره تین
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | تین | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸ | ||||
| شماره آیه | ۵ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵ سوره تین پنجمین آیه از نود و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آيه مورد بحث، به سقوط انسان به پایین‌ترین درجات یا همان «اسفل السافلین» اشاره دارد. بنابه نظر مکارم مفسر شیعی، به دنبال اشاره به خلقت معتدل انسان در آیه قبل، این آیه تأکید بر این مطلب دارد که اگر انسان از استعدادهای فراوان خویش در مسیر فساد استفاده کند؛ بزرگ‌ترین مفاسد را ایجاد می‌کند و سرانجام به «اسفل السافلین» خواهد رسید.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آن‌گاه او را فروتر از همه‌ی فروماندگان قرار دادیم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«سپس او را به فرودین فرود باز گرداندیم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آيه مورد بحث، به سقوط انسان به پایین‌ترین درجات یا همان «اسفل السافلین» اشاره دارد. بنابه نظر مکارم، به دنبال اشاره به خلقت معتدل انسان در آیه قبل، این آیه تأکید بر این مطلب دارد که اگر انسان از استعدادهای فراوان خویش در مسیر فساد استفاده کند؛ بزرگ‌ترین مفاسد را ایجاد می‌کند و سرانجام به «اسفل السافلین» خواهد رسید.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره تین، نود و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره بروج و پیش از سوره قریش نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۲۱۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۵۳۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۱۴۴-۱۴۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره تین»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۸۴۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
