آیه ۱ سوره کافرون

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱ سوره کافرون
مشخصات قرآنی
نام سورهکافرون
تعداد آیات سوره۶
شماره آیه۱
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۲۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱ سوره کافرون یکمین آیه از صد و نهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. مخاطب نخستین آیه سوره پیامبر اسلام است که به او گفته می‌شود: «بگو ای کافران!» به گزارش مکارم مفسر شیعی، این سوره در جواب مشرکان و کافرانی نازل شده است که محمد را به سازش با بت‌ها دعوت کرده بودند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ آیهٔ ۱ از سورهٔ ۱۰۹ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«به نام خداوند بخشندة مهربان، بگو: ای کافران!»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«به نام خداوند بخشنده مهربان، بگو هان ای کافران‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه مخاطب نخستین آیه سوره پیامبر اسلام است که به او گفته می‌شود: «بگو ای کافران!» به گزارش مکارم مفسر شیعی، این سوره در جواب مشرکان و کافرانی نازل شده است که محمد را به سازش با بت‌ها دعوت کرده بودند. در روایات شأن نزول آمده است: «گروهی از سران مشرک قریش نزد محمد آمدند و از او خواستند که از آیین ما پیروی کن تا ما نیز از آیین تو پیروی کنیم. محمد نیز در جواب گفت: من منتظر فرمان پروردگارم هستم. هنگامیکه آیات سوره نازل شد؛ پیامبر این سوره را برایشان خواند و آنان با شنیدن آیات سوره، مایوس شدند و به آزار و اذیت محمد و یارانش روی آوردند.» به عقیده مکارم، آغاز سوره با «قل» به این جهت است که پیامبر اسلام وظیفه دارد برای حفظ اصالت قرآن تمام کلمات و عباراتی که از جبرئیل شنیده است؛ آن را بازگو کند و در نقل و ابلاغ وحی تغییری ایجاد نکند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره کافرون، صد و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هجدهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره ماعون و پیش از سوره فیل نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.